Açılan perdeyle birlikte bir alkış koptu… Dünya’ya baktım gözlerimde unutmaya söz verdiğim milyonlarca sır!.. Elleri güzeldi, gözleri puslu ve renksizdi sanki… Belki de istediği gibi bakamadım ben ona…Suç yok, ceza var!... Ki görmemişim ben bir çift göz ne renktir! Aslında suç da varmış, perde açıldıkça...
Ana Menü etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster
Ana Menü etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster
Kompoze Haykırı
Bir çiğ tanesi kadar az ferahlatıcı olmalı yudumladığın kanlı kokteyl. Laterna sesini anımsatan bu çığlık bir mecmuadan alınmış olmalı ki kilise çanının acı hüznünü bile unutturmakta. Öyleyse aç avuçlarını göğe doğru, kırmızı yağmurlar dolacak diye bekleyelim bir mavzerin namlusuna. Yalnız ikimiz…
Bu...
