Ak Alnından Öpüldün

Az var beklentisizliklerin ışık saçtığı umut trenimin ulaşmasına…
Kadere inanırsın! Her kelimesinde bir umut bir coşku gibi doyulmaz ve anlamlıdır sustuklarımız.Avuçlarımda bahar çiçeklerinin rengarenk ve yepyeni doğuşları,senin viladetinden daha kutsal sayılamaz.Diyorsun anlat beni bana…seni önce kendime anlatmalıyım, damarlarımın her noktasından akıp geçen ‘kan’a duyduğum sevginin sebebi hissetmektir olmayışının ardındaki varlığını ve uzaklarda bir parmak ucuyla gösterilen eşsizliğinin apaçık imasını.

Allah’ı tanımak ve sevmek,idraklerin en büyüğü…ve bilemezsin seni var ettiği ne büyük bir ipucu O’nun güzelliğinin…

Lale bahçelerinde…gül cennetlerinde… Sesinin olmadığı ama sevginin yankılandığı en güzel namelerde bir başkalık var artık.Duymuyor musun, küçücük bir bebeğin kalbindeki yerin kadar sağlam, tebessümünden sıcak bir çığlık bu…

Nerdesin… diyerek olmayanı arayan bir çocuk gibi…ve biliyor aslında kendisi de olmadığını aradığının…sessizce bekleyen dudaklarında ve gözlerinde düğümlenen ıssız ümitleri…senin avuçlarındaki bir kelebek…açmamalısın avuçlarını… bilsen de öleceğini…
Issızlığımda buldum…bir istiridyenin içindeydin.Beyaz ve ışık saçan…Engin sulardan gelmiştin benim adacığıma…Ve ne yazık ki kimse bilemeyecekti kimsesiz bu yerde senin değerini benden başka…

Ne güneşler gördüm batan akşam olunca…Kuşlar geçerdi kızıllığının tam ortasından,yanardı kanatları kimisinin…Dönerek suya cansız düşen kuşlar…Ruhlarıyla semaya yükselir alnındaki çizgi kadar kutsal ve anlaşılmaz bir yazı halinde onlar…
Daha önceleri bulutlar ülkesindeydi yüreğin biliyorum.Beyaz, yağmur yüklü kimi zaman,kimi zaman mavi bir gökyüzünü süsleyen papatyalar halinde…sevgi fallarında hep ‘seviyor’ çıkan…

Anlamsızlık taşıyan ben, ne kadar yokmuşum bilmeden evvel gözlerindeki ışığı. Kötü olan yok, silmelisin bize dair her şeyden ‘kötü’ kelimesini. Küçük bir kız düşer, anlarsın dizlerinden akıyordur şefkati…Sararsın Kahraman Bir Abi gibi…
Ne gidersin ne kalır…Yağmurlu bir sonbahar sabahında hep gelmeyenini tren garında bekleyen şairlerden farksızdım beklediğimde 29 harfi tuşlayan parmaklarımla seni…

ÖPÜLDÜN……
Canım Abime İthafen….

HİLAL SAYGI

Read More

Karşılıksız Sevmek

Sevmek dünyadaki en şeylerden birisidir. Karşı tarafı kalpten, gönülden bir bağ ile yakınlık kurmak,ilgi göstermek ve yüreğinin bir köşesinde yaşatmak en güzel duygulardandır. Sevmek konusunda bir çok tanım yapmakta mümkündür. Sınırlarını dahi aşan bir olgudur. Kabına sığmayan, haylaz bir çocuk gibi biraz yaramaz birazda afacandır. Sevmek hayattaki en  güzel meslektir.

Sevmek dediğimizde öyle küçük, dar düşünmemek gerekir. Sevmenin temelini insan oluştursa da, insanı sevmenin temeli ise doğayı sevmek, hayvanları sevmek , bitkileri sevmektir. Zaten bunları seven insan için bir başka insanı sevmek hiçte zor olmasa gerek. Sevginin bir sınırı var mıdır diye soracak olursanız, sevmenin bir sınırı olacağını düşünmüyorum. Kaldı ki insan yanında olmayan, görmediği,duymadığı, kokusunu almadığı nesneleri, kişileri dahi büyük bir gönül bağı ile severken belli sınırlardan bahsetmek pekte doğru olmaz. Aslında sevgi soyut bir kavram içimizden gelen tamamen ruh halimizin dışa yansıması gibi bir şey. Bazen de şöyle olabiliyor ama; dışarıdan baktığınız zaman çok sinirli , kimseyi sevmeyen biri gözükse bile içindeki insana olan o sevgi o kadar yüksek olabiliyor ki bunu dışa yansıtamıyor. Onun için sadece bakarak bir insanın sevdiği ya da sevmediği hakkında yorum yapmak açıkçası pek de doğru olmaz. Dinimizde de sevgiye önem verilmiştir. İslam dini sevgi üzerine kurulmuştur. Buradaki sevgi karşılıksız,içten gelen sevgidir. Çıkarı olmayan sahte olmayan sevgidir. Çok sayıda sevgi insanı yetişmiştir. Yunus Emre, Mevlana gibi insanlar yıllarca sevgi aşılamışlardır. Yaratılanı severim yaratandan ötürü anlayışı İslam dünyası ve Anadolu'da yıllarca insanların birbirlerine sıkıca bağlanmasına ,dertlerine ortak, mutluluklarına ortak olmasına neden olmuştur.

Son yıllarda dünyada insanların giderek karamsarlaştığını ve yalnızlaştığını görmekteyiz bunun temel nedeni hiç kuşkusuz insana,doğaya,hayvana, değerlerimize olan sevginin azalmasından kaynaklanmaktadır. Yıllarca bizi birlikte dik, ayakta tutan en özenli şeyin sevgi olduğunu unutmadan bu topraklarda birbirimizi çıkarsızca sevmeli ve geleceği sevgi penceresinden bakmalıyız.

Read More

Sevgi Gibisi

Her şarkı dinleyişim de gelirsin aklıma. Sevmek böyle bir şey olsa gerek. Güzel düşler kurmak, hayale dalmak... Bir tebessümdür yüzünde, Bir kelebeğin kanat çırpışı gibi,uğur böceğinin şans getirmişcesine neşesiyle. Elinde bir kalem alıp da sevgi sözleri yazmak, nereden başlayacağını bilmemek gibi.

İnsan, hayatının her döneminde sevgi tatması yeni düşlere dalması doğanın kanunu olsa gerek. Sevmek doğuştan gelir; annenizi, babanızı sevmek, kardeşlerimizi sevmekle başlar. Daha sonra bu sevgi gittikçe genişler; doğayı, hayvanları, ağaçları, sahiplendiğin sahiplenmediği eşyaları... Ve bu liste uzar gider. Gün gelir kalbin farklı atmaya başlar, birine aşık olursun seversin onu, çoğu zaman onun haberi olmaz çoğu zamansa karşılık verir,kimi zaman da karşılık vermez her şeye rağmen güzeldir sevmek, birisini tanımak. Sevmeninde boyutları var mıdır? Birini seversin, çok seversin; kimisi içinse her şeyi göze alırsın ama her ne olursa olsun sevdiğim olduğu yerde güzel hayaller, umutlar daima vardır. Sevgi baharda açan çiçekler gibidir. Her duaya hayat getirir, hem insanlara mutluluk kaynağı sunar. Sevgi kışın gökteki güneş gibidir; hem içini ısıtır hem ruhunu. Sevgi ilkbaharda yağan yağmur gibidir; bereket getirir. Kısacası sevgi bizi biz yapan bizi mutlu eden biri geleceğe umutla bakmamızı sağlıyor her şeydir.

Hayatımızda sevgi eksik olmasın. Bedeli her ne olursa olsun sevmekten asla vazgeçmeyelim. İnsanlara, doğaya değer verelim. Allah'ın bizlere verdiği en büyük armağanı sahip çıkalım. Unutmayalım ki sevgi bize verilen en büyük hediyedir.

Read More