‘’Canımı Sokakta Bulmadım ‘’ Deyimi İle İlgili Bir Hikaye Yazınız
Abimin mesleğinden dolayı onunla
birlikte Konya’ya taşınmıştık . Abim Konya’da doktorluk yapıyordu . Ben de bu
yıl üniversite sınavına orada hazırlanacaktım .
Annem ve babam yaşlı olduğu için onlar Kayseri’de kalmaya devam
ediyorlardı . Çünkü belli bir yaştan sonra başka bir memlekete alışmak kolay
değildi . Biz ise Konya’ya alışmıştık . Çok güzel ve büyük bir şehirdi . İnsana farklı bir şehirde yaşamak her ne kadar tuhaf gelse de insan zaman içinde buna da alışıyordu.
Abim geceleri nöbetten geliyor, ben
de düzenli bir şekilde çalışmaya devam ediyordum . Sınava çok iyi çalışıp amaçladığım bölüme gitmek için elimden gelen her şeyi yapıyordum. Abim bir akşam iş çıkışı eve geldi . Evde yemeklerimizi
yiyip dışarıda yürümeye karar verdik . Çünkü spor yapmak insanı dinç tutuyordu ve mutlu ediyordu . Ayrıca spor yaparak akşam yediğimiz yemekleri de böylece yakmış oluyor ek olarak kilo almıyorduk. Bu da sağlığımız için çok iyi bir şeydi. Daha sonra hırkalarımız alarak abim ile birlikte akşam yürüyüşüne çıktık .
Yürüyüş yaparken sokakta iki kişinin kavgaya karıştığını
gördük . İki adam da kendinde değildi .
Belli ki çok içmişler ve sarhoş olmuşlardı . Abime hemen onlara müdahale edelim
de ayıralım dedim . Abim ise ceplerinde bıçak, tabanca olabilir, ben canımı sokakta bulmadım dedi . Abime hak
vermiştim. Çünkü sarhoş olan kimsenin ne yapacağı belli olmazdı ve yok yere canımızdan olabilirdik. Abim bu büyük şehirde uzun süre yaşadığı için benden daha deneyimli ve daha ön görülüydü. Abimn dediği gibi yaptık ve kavga olan tarafa hiç bakmadan yürüyüşümüze devam ettik. Böylece başımıza bir bela gelmeden yürüyüşümüzü tamamlayıp güzel bir şekilde eve döndük.
Belki o
gün o kavgaya karışmış olsaydık yok yere canımızdan olabilirdik . İyi ki de
abimi dinledik ve akıllı davrandık .
Çünkü insanın canı hiçbir şeyden kıymetli değildir.