“ Hepimiz Dünya Denen Geminin YoIcusuyuz Ve Onun Karaya Vurup ParçaIanmasına İzin VermemeIiyiz Çünkü İkinci Bir Nuh’un Gemisi Olmayacaktır.” Sözü İle İlgili Kompozisyon

 “ Hepimiz Dünya Denen Geminin Yolcularıyız Ve Onun Karaya Vurup Parçalanmasına İzin Vermemeliyiz, Çünkü İkinci Bir Nuh’un Gemisi Olmayacaktır.” Sözü İle İlgili Kompozisyon

Doğan her insan vakti gelince hayata veda edecektir. Çünkü her insan ölümlüdür. Öleceğini bilen tek tür olduğumuz halde ölümü aklına her gün getirmeyen ve dünyalık işler için kafa yoran, gerekli gereksiz her şeye canını sıkan tek tür de yine insanoğludur. Her insan dünyanın gelip geçici olduğunu bilir ve ölümsüz kimsenin olmadığına da yıllar şahitlik etmiştir zaten. Onun için dünyadaki hiçbir insanın bir diğerinden farkı yoktur.

 İnsan kan ve kemikten oluşan, aklı sayesinde olayları kavrayan canlı bir organizmadır. Bizi insan olmaktan çıkaran şey ise başka insanlara karşı hoşgörülü olmayışımız, ötekileştirme yapmamız ve kendimizi Kaf Dağında görmemizdir. Oysa günler akıp gidiyor ve hepimizi aynı geminin yolcusuyuz. Gideceğimiz yer aynıdır. Ama biz ısrarla kötülük etmeye, kalbimizi kin ve fesatla doldurmaya devam ediyor, daha fazla kazanmak, daha iyi olmak, en iyisi olmak gibi bizi içten içe yok eden kötü hırsların farkına varamıyoruz ne yazık ki. Aynı geminin yolcularıysak beraber yaşamanın güzelliklerinin de farkında olsak daha iyi olmaz mı? Madem ki aynı geminin yolcularıyız o zaman farklılıklarımıza rağmen bir bütün olmayı da becerebiliriz.

 Farklılıklarımızı zenginliktir. İnsanın hata yapan bir organizma olduğunun bilincinde olsak ve insanları olduğu gibi kabul etsek bulunduğumuz geminin parçalanmasına da izin vermemiş oluruz. Geminin parçalanıp parçalanmaması bizim elimizdedir yani. Bizler yeter ki geçinmeye gönüllü bireyler olalım. Aziz Nesin’in de bu konu ile ilgili şu sözü çok güzeldir: “ Aynı kâğıdın arka ve öz yüzleri gibiyiz, sonsuza dek beraber ama hiçbir zaman birbirlerini göremeyen.”

İşte biz de birbirilerini gören taraf olmalıyız. Birlik içinde, barış içinde yaşamayı bilmeliyiz. Çünkü bu dünyada bir gün yok olacak ve bir ikinci fırsat bir daha elimize geçmeyecektir. Önemli olan fırsat elimizdeyken sevgi içinde yaşamayı öğrenip öyle hayata veda etmek ve imza atıp gitmek daha insancıl olanıdır.