Dücane Cündioğlu Sözleri

Dücane Cündioğlu Sözleri

21 Ocak 1962 yılında İstanbul’da dünyaya gelmiştir. Felsefe alanında yazdığı eserler ile dikkatleri üzerine çeken bir kişidir. Dücane Cündioğlu  insanlara kitap okumanın  çok faydalı ve insanı ilerleten bir şey olduğunu söyler. Kişi kendisini geliştirmek istiyorsa çok okumalıdır ve  okuyarak sözcük hazinesini de geliştirmelidir.

 

“Kitap toplamak biraz da kitaplarla ilgili hikayeler toplamak demektir. Çünkü her kitabın bir hikayesi vardır, her bir kitapseverin de.”

“Sözcük hazinemiz ne kadar zenginse, düşüncelerimiz de o kadar zengindir.” Dücane Cündioğlu

“Yeryüzünde insanoğlunun sürekli ızdırap duygusu içinde yaşamasının bir tek nedeni var: mülkiyet. Burada mülkiyet kavramını her iki anlamıyla da kullandığımızı belirtelim: Birincisi, "sahip olmak", ikincisi ise "sahip olduğumuz(u zannettiğimiz) şeyleri sürekli kılmaya çalışmak." Acılarımız da buradan kaynaklanıyor: 1) Sahip olamazsak; 2)Sahip olduklarımızı koruyamaz da kaybedersek.

“Meselesi olmayanlar her şey olabilirler ama adam olamazlar, çünkü adam olmak mesele sahibi olmak demektir.”

“ Kendimin peşindeyim.”

“Şiddetli rüzgarlar büyük dağların sadece zirvelerini değil, eteklerini de savurur. Zirvesine bakmaktan, dağın eteklerinde olup bitenleri göremiyorsanız şayet, hiç öyle hayıflanmaya filan kalkmayın; tam aksine yaşam bilginizi zenginleştirmeye bakın!”

“ Düş ama, her defasında geri kalk.”

“ Düşmekten korkmamalısın. Korkacaksan, ayağa kalkamamaktan kork!”

“Değeri ve/veya anlamı şeylerden alamayız, bilakis anlamı ve değeri o şeylere biz veririz. Değer ya da anlam alınan değil, verilen bir şeydir. Çünkü bir şey iyi ya da kötü kılan o şeyin zatı, doğası, kendisi değildir.”

“ Değer, değerli olana dışarıdan gelir.”

“İnsan ifade özgürlüğü sayesinde değil, irade özgürlüğü sayesinde insandır.”  Dücane Cündioğlu

“Kimseye kendinizi sevdirmeye kalkmayın! Yapılması gereken tek şey, sadece kendinizi sevilmeye bırakmaktır.”

 “Kalbin dişisi, erkeği olmaz. İnsan, insanı insanda arar.”

“ Kötülük, düşünülerek yapılır, iyilik hissederek.”

“ Ne mutlu, insanım diyene!”

“Kınamamalı, insan bazen kendinden usanır.”

 Sevgi uzaklaştırmaz, yakınlaştırır.”

“ Sahip olmadığın şeyi terk edemezsin.”

“Ey talib! Putlarını terket, çünkü hepsi bir gün seni terkedecekler. Sen seni terketmeyecek olanı ara! Öfke içinde değil, şefkatle ve rahmetle... Sadece Kadir gecesinde, Beraat gecesinde değil, her gece... Kendini ara! Elinde kandille.”

“ Tutkun yoksa, yoksun!”

“Başkalarıyla arandaki mesafeyi boşver de bak bakalım kendinle arandaki mesafe nicedir?”

“Vazgeçmek mangal gibi değil, su gibi yürek ister.”

“Üzülme, âlem senin kusurlarınla tamamlanıyor.”

“Filozof bildikçe ölür, derviş öldükçe bilir.”  Dücane Cündioğlu

“Bil ki nezaket başkasını rahatsız etmemek değil, asıl başkası için rahatsızlık duymaktır. “Dücane Cündioğlu

“Toplumsal yaşamın en yıkıcı yanlarından biri, samimiyet ile riyakarlığı, zeka ile kurnazlığı, dürüstlük ile kabalığı ayırma güçlüğüdür.”

“Düşünceyi düşüncesizlikle yenemezsin, ilim gerek! Kanı kanla yıkayamazsın, irfan gerek! Umudu baskıyla yok edemezsin, adalet gerek!” 

“İnsanı hastalık değil hastalık korkusu çökertir; yaşlılık değil yaşlılık korkusu, ölüm değil ölüm korkusu, kısaca insanı hep insan çökertir. “ 

“Orucun Arapçası savm ve siyam'dır ve her iki kelimenin anlamı da 'tutmak'tır. Nefsi tutmaktır, tutulması gereken ne varsa, ondan: yiyecekten, içecekten, şehvetten, öfkeden, kinden, nefretten, hasedden, sevgisizlikten, hayvanlıktan... “ 


“Kötülük düşünülerek yapılır, iyilik hissedilerek. Dolayısıyla iyilik anidir, o, bir anda hissedilir, duyulur ve o an içinde harekete geçer. Kötülük ise böyle değildir; zaman ister, hesap ister, bir süreç içinde vuku bulmak ister. O halde iyilik bir anda, kötülük ise bir süreç içerisinde gerçekleşen eylemin adıdır.” 

“Abdal yaptığı kötülükten, yapmadığı iyilikten pişman olur, aptal'sa yaptığı iyilikten, yapmadığı kötülükten.” Dücane Cündioğlu

“Şiddetin zekası vardır, aklı ve vicdanı yoktur, o yüzden irfanı da yoktur. Savaş için belki zeka, ama barış için akıl gerekir.”  Dücane Cündioğlu

“İlim: bir annenin çocuğuna süt emzirdiğini söylemek İrfan: çocuğun emdiği 'şey'in (hakikatte) süt değil şefkat olduğunu söylemek.” Dücane Cündioğlu

“Şımardıysan, artık başka bir düşmana ihtiyacın kalmamış demektir.”  Dücane Cündioğlu