Ölüm ve Umut

Her gün ,her saat her dakika kısacası geçen her zaman diliminde bizleri anlatamayacığımız derecede bir  zaman boşluğuna sokar ne yapacağımızı nelerle karşılaşacağımızı bilmediğimiz bir evreye  ..

Neden yaşarız? Yada ne önemi var ? doğarız,yaşarız,büyürüz  ve en sonunda ölürüz. Elimize gelen şey ne ki?  Hepimizin sonu musalla  taşımızın üstünde gezen  beyaz meleklerden  ibaret değil mi ?    Ya da   ‘’ mezar’’    diye tanımladığımız  ölümün sembolü olarak  kalıplaşmış o yer..   Unutmayın! Öleceğimiz gerçeği hayattaki bildiğimiz, kabullenmek istemediğimiz o gerçek şeydir. Yaşantımız boyunca ilerleyip sonuna geldiğini bilmek .. Masal gibi hayatınız bir anda siyah  bulutlarla örtülüp ,ölümün siyah gölgesinin üzerine  gelmesinden çok korkarsınız  iste o zaman Azrail size sorusunu sorar ‘ öleceğini bilmiyor muydun  ’ demez mi ? Her güzel şeyin bir sonu olduğunu, yaşadığın hayat boyunca acı ,keder ,mutluluğun  gelip geçici şeylerden ibaret olduğunu bilmiyor muydun ? İşte o zaman bedeninizin soğuk toprakla birleştiği  ruhunuzun sizden kopmak için can attığı an gelir.

Ölümün silik gölgesini belirginleştiği   alacakaranlıklarının  sizi içine çektiği  iki han  kapısıyla karşılaşırsınız ..ruhunuzun   en uzun  sürede kalacağı yer işte o iki kapıdan birisi olcaktırr..

Gülan Baki

Read More

Yalnızlık ve Umut

Yalnızlık kapana sıkışıp hapsedilmiş bir av gibidir. İnsan yaşamadıkça şerri tatmadıkça bilemez yalnızlığın nasıl bir çaresizlik olduğunu. İnsan doğduğunda, Hz Adem yaratıldığında hemen akabinde eşi olan Hz Havva’ da yaratılmıştır. Yalnız bir insan, anahtarı kaybedilmiş bir kilide benzer.

Çaresizlikler çoğu zaman yakamıza yapışıp durur. Ama bilinmelidir ki her çaresizliğinde mutlak bir devası bulunmaktadır.Nice Ferhatlar geldi dünyaya şirinsiz,Nice Leylalar geldi Mecnunsuz ve nice gözyaşları döküldü ayrı ayrı diyarlarda. Kalbin tek taraflı pompalanması, elin bile yalnız soğuması  ve bir bitkinin yalnız yetişmesi gibidir yalnızlık.

Her yalnızlığın beraberinde bir yalnızlık varsa o yalnızlığın içinde boğulan bir umut parçasıdır.Umutlarda bir çiçeğe benzemez mi? Su verirsen çiçek açar su olmasa solmadan öler. Sevgili yanındaysa yüzün güler sevgili yoksa yanında gözyaşların akar.

Yalnızlık sonsuz bir yolda yolunu kaybetmektir. Ne arayabilirsin ne de sorabilirsin.Ölüme uzanan bir eldir sanki insanı hükümlülüğe hapseden gözün bile bir çukurunun olması bize yalnız yaşanamayacağının göstergesidir. Umutsuzluğa yalnızlığa kapılsak dahi şunu asla unutmayalım. Bir yerde eşin seni bekliyo sadece biraz zaman…

Melek Gökdemir

Read More

Umudum Yeni Çiçek Açtı

Umut hayattan bir şeyler beklemek ya da hayata el açıp dilenmek olsa gerek. Biraz zavallıca biraz acınası. Umutlarım yaşımdan büyük, yaşadıklarımdan küçük. İkisini nasıl eşitleyeceğim  doğrusu bilemiyorum.

Büyük bir zindanda tek başına hapsedilmiş gibiyim. Yeni dikilin bir gül fidanını bir avuç toprağa ve bir damla can suyana özlemi gibi camdan dışarıya bakıyorum elimi uzattığımda elimden tutacak bir baka ele...Babaları ve annelerin çocuklarına sarılmalarını her gördüğümde içimde ayrı bir sızı oluyor. Çöp dolu nehirlerde boğuluyorum gibi, biraz kirli biraz nefessiz ve elimi atacağım bir dalın olmadığı o iğrenç çöp dolu nehirlerde...Çok çalışacağım, işte o an geldi, aklıma  tüm bu çaresizliklerimi getirerek kurtulma yolları aradım. Öncelikle ileride keşkelerim olmaması için güzelse hayata sıkı sıkı sarılarak okuyacağım ve ileride güzel bir meslek sahibi olacağım. Benimde o özendiğim hayatlar gibi sorunsuz sevgi dolu bir ailem olacak ve bende toplumda önemli bir yere geleceğim. 

İyi bir insan olacağım, herkese yardım edeceğim o boğulduğum çöp nehirleri tertemiz edeceğim.

Bir avuç umudun hayatımı değiştirmesi ve bana bu kararları aldırması o kadar güzel bir duygu ki.  Şunu fark ettim ki meğerse benim sıkıntılarım, üzüntülerim değil umudum yokmuş hayata karşı ondan hep böyle kırılganmışım ama şimdi bakıyorum da ne güzel şeymiş umut kurmak insanın hayata olan gücü artıyor. Umudunuzu hiç yitirmeyin olur mu?

Melek Gökdemir

Read More