Yılmaz Güney’in Boynu Bükük Öldüler Kitabında Geçen Özlü Sözler

 

Yılmaz Güney’in Boynu Bükük Öldüler Kitabında Geçen Özlü Sözler

               

Kitap ağaların köylülere yaptığı zulmü anlatır ve emek hırsızlığını anlatır. Çalışan köylüler, yan gelip yatan ise ağalardır. Kitapta Halil ve Emine'nin aşkı ise kitaba ayrı bir güzellik, acı, özlem, aşk, sevgi, öfke katmıştır. Okuduğunuzda kendinizi sinema filmine gitmiş gibi hissedeceksiniz. Yılmaz Güney bu eserini sanki yaşıyor gibi kaleme almış ve bir solukta bitirdim.

Boynu Bükük Öldüler kitabında geçen özlü sözler şunlardır:

“Kimsesizin ardından gideni de olmazmış.”

“Sıkıntı çekmeyen genişliğin kıymetini bilmez. İyi bunlar, iyi. Adamın başına her bir iş gel­meli ki hayatı anlasın.”

" Kurt kocayınca çakallara maskara olurmuş."

“Bu devirde her işin başında para gelir. Var mı pulun? Herkes kulun Yok mu pulun? Cehennemdir yolun."

“Bir yaprağın düşmesinde, bir dalın acı acı sallanmasında, insan hayatından kopan bir an ve insan hayatını etkileyen acılar gizlidir.”

“Vaktiyle eşeğin birini düğüne davet etmişler, buyur eşek kardeş bizim düğünümüze demişler. Eşek biraz düşünmüş, sonra da semerini almış çıkmış. Bunu görenler, yahu demişler, eşeğe seni işe değil, düğüne çağırıyorlar, düğüne davetlisin. Eşek başını sallamış, ben iyi bilirim kendimi beni boşuna çağırmazlar, taşınacak ya su vardır, ya odun.''

“Kişiyi yaşatan, acılarını unutturup hayatına bir renk katan hayal gücü, umut, sevgi, bir noktada bütün güçlükleri yeniyor, insana kendi güvenini kazandırıyordu.”

"Sana bir şey soracağım, benim neyime bu kadar üsteliyorsun Emine? Güzel desen güzel adam değilim, para desen param yok, ev desen ev de yok." "Vay deli! Vallaha sen delisin Halil. Lan ben sana gönlümü vermişim, gönül çirkin güzel arar mı?"

'Ben bilmem mi çocuk nasıl sevilir? Baban hepsini bilir. Hepsini bilir ya, gözü çıksın yokluk var başımızda.''

“Baş eğmem , diz çökmem , boyun bükmem. Zalime direnmeyene ben adam demem !”

“N'olacak be Hasan, dünyada iyilikten başka ne var oğlum?
Yarın bir gün hepimiz ölüp gitmeyecek miyiz? Elimizden gelen bir işi niye yapmayalım? Şunun şurasında hepimiz insan değil miyiz? İyilik, iyilik! Başka bir şey kalmaz geride. Ne para, ne pul, ne mal, ne mülk. Hepsi boş bunların, hepsi. Adamın yanın­ da yalnız iyiliği kalır, ardından da iyiliği söylenir.”

 "Olmuş ile ölmüşe çare bulunmaz."