“İşlemeyen Demiri Kendi Pası Mahveder. İnsanı Tembelliğe Alışması Mahveder.” Sözü İle İlgili Kompozisyon Yazınız.

 “İşlemeyen Demiri Kendi Pası Mahveder. İnsanı Tembelliğe Alışması Mahveder.” Sözü İle İlgili Kompozisyon Yazınız.

 

Hayatın sadece boş oturmak olduğundan ibaret olduğunu düşünün. Akşama kadar oturuyorsun ve önünde her türlü yiyecek oluyor, içecek oluyor diyelim. Böyle bir şeyin olması imkansız ama böyle oldu sayalım. Hayat ile ilgili umutların yok,  alın teri yok, kendi emeğinin karşılığını alıp mutluluk duymak yok, hayatın amacını anlamak yok vb. Böyle bir hayatı yaşamının ne tadı olur, ne de anlamı olurdu. Çalışmamak insanı en çok üzen ve en çok yıpratan şeydir.

 

Çalışmayan, üretmeyen insanlar en büyük zararı kendilerine verir ve bir zaman sonra kendilerini çürümeye bırakırlar. Hal böyle olunca da insan hem bedenen çöker, hem ruhen çöker ve hayata karşı da bir yaşama amacı kalmaz.  Zihin durur, akıl kaybolur ve çeşitli rahatsızlıklar da bu arada kendini göstermeye başlar. Oysa çalışmanın olduğu yerde umut vardır, başarıya ulaşma hırsı vardır, kazandığın para ile kendine , sevdiklerine yetebilme duygusu vardır, kendi emeğinin karlığını alma ve namerde muhtaç olmama vardır. İşlemeyen demiri kendi pası mahveder. İşlemeyen demir dura dura bir zaman sonra paslanır ve kullanılamaz hale gelir. İşte insanoğlu için de aynı durum geçerlidir. 

Kendine güveni olmayan, geleceğe dair hayalleri olmayan kimseler bir zaman sonra yaşamdan da zevk almamaya başlarlar. Kendilerini yenilemedikleri için, okumadıkları için, üretmedikleri için  hayat onlara acı deneyimle yaşatır ve kişi kendini mahvetmiş olur. İnsan hiçbir zaman boş durmamalı ve tembelliğe alışmamalıdır. Çalışmak hayatımız boyunca  en önemli  alışkanlığımız  haline gelmelidir. Çalışmayı yaşam amacı haline getirmediğimiz sürece kendi hazin sonumuzu da hazırlamış oluruz.