Sait Faik Abasıyanık’ın Son Kuşlar Kitabında Geçen Özlü Sözler

 

Sait Faik Abasıyanık’ın Son Kuşlar Kitabında Geçen Özlü Sözler

 

 Doğanın dengesi ile oynanması sonucu doğanın tahrip edilmesine değinilmiştir Gençlere kötü bir gelecek miras kalacaktır.. Doğa, insanlar için önemlidir. Çimlere zarar vermek ve kuşları öldürmek gibi davranışlar çocuklardan uzak tutulmalıdır. Doğanın tahrip edilmesinde belli kuruluşlar önlemler almalı ve  gerekli  yaptırımlar uygulanmalıdır.

 Son Kuşlar kitabında geçen özlü sözler şunlardır:

“İnsanlar tuhaf! Kendilerini sevmeyen, önem vermeyene daha bir büsbütün tutuluyor, kendisini küçük görür gibi olana musallat oluyorlar.”

“Ah, bu insan yüzleri! Her şeyimizi bağladığımız, durmadan yanıldığımız, istediğimiz kadar bol hasletler, adilikler, iyilikler, kötülükler, delilikler, akıllılıklar, sevdalar yüklediğimiz insan yüzleri. Yanılsak da zararı yok! Bu yüze olmazsa ötekisine yükleriz saydıklarımızı.” Yanılmamız muayyen bir insan içindir, insanlar için değil. O halde yanılmıyor sayılırız.

"Hiçbir şey seni sevmekten beni alıkoyamaz."

“Yazı yazmam için bana çiçek, kuş hürriyeti değil, içimdeki aşkın, deliliğin, oturmaz düşüncenin hürriyeti lazım.”

“Felaketlerin en büyüğü akıldır. Onu yarım yamalak bile olsa, bulduktan sonra kaybetmek, ölümlerin içinde en dehşetlisidir.”

“Küçücük hürriyetler değil, alabildiğine yüz verilmiş bir çocuk hürriyeti istiyordum.”

“Bir insanın yüzüne doğuştan gelip oturmuş gülüş, üzülüş, düşünüş gibi şeylerin hiç uçmaması lazım. Uçtu mu sanki kişi ölmüştür. Yalnız ölünün yüzünde mâna yoktur.”

“Dünya değişiyor dostlarım. Günün birinde gökyüzünde güz mevsiminde artık esmer lekeler göremeyeceksiniz. Günün birinde yol kenarlarında toprak anamızın koyu yeşil saçlarını da göremeyeceksiniz. Bizim için değil ama çocuklar sizin için kötü olacak. Biz kuşları ve yeşillikleri çok gördük. Sizin için kötü olacak. Benden hikayesi.”

“Öyle tuhaf güldü ki, bütün derdini anladım..”

“Hiç içinize taş gibi, ağır bir su gibi bir sevgi oturdu mu ?”

“Bilmem kendisi de bu elinin her şeyi güzel ettiğinin farkında mıydı? Farkında olmasa bu kadar mütevazı olur muydu hiç?”