Engelli İnsanların Hayatı İle İlgili İçinde Kaza, Tekerlekli Sandalye, Mutluluk, Koşmak Ve Sevgi Kelimelerinin İçinde Geçtiği Kısa Bir Hikaye Yazınız.

 Engelli İnsanların Hayatı  İle İlgili  İçinde Kaza, Tekerlekli Sandalye, Mutluluk, Koşmak Ve  Sevgi Kelimelerinin İçinde Geçtiği Kısa Bir Hikaye Yazınız.

Havalar soğumaya başlamış, sonbahar yağmurları artık kendini göstermeye başladı. Güneş yüzünü artık daha az gösteriyordu. Şırnak'ın  soğuğu da bir acayip oluyordu. Ailemle Şırnak'ta yaşıyorduk.   Babamın işi Şırnak'ta olduğu için orada yaşıyorduk. Babam Şırnak'ta devlet memuru olarak görev yapıyordu. Okul başladığı için soğuk havalarda bizi babam okula bırakıyordu.  Yine bir gün ablam ve ben okula arabayla giderken  , arkadan gelen bir araba bizim arabaya hızla çarptı.

Arabanın bize çarpmasıyla sarsılmıştık ve büyük bir kaza yapmıştık. Ben o esnada bayılmışım, babamın kolunda kırıklar oluşmuş, , başını da çarptığı için  ağzı yüzü kan içindeymiş. En büyük sorun ise ne  yazık ki ablam Aysun’daydı. Ablam bu kazada ayaklarını kaybetmişti. Çok üzülmüştüm.  Ablamın psikolojisi de  bozulmaya başlamıştı. Çünkü okula artık tekerlekli sandalye ile gitmek zorunda kalacaktı fakat doktorlar bunun kalıcı olmayacağını söyledi. İyi bir  fizik tedavi ile tekrar ayağa kalkabilirmiş. Bunu duyduğumuzda ailece çok mutlu olmuştuk. Ablamı tekerlekli arabası ile annem okula götürüyor , ben de onların yanında okula gidip geliyordum. Derken günler geçiyor ve okul devam ediyordu. Ablamı çok seviyordum  ve onun bir gün iyileşeceğine inanıyordum. Bir gün yine annemle onu okula götürürken  babam aradı ve hastaneye gelmemizi söyledi.  Hastaneye gittiğimizde çok iyi  ve güler yüzlü bir doktor bizi karşıladı. O doktor ablama her gün egzersizler yaptırdı ve ablam en sonunda kendi başına yürümeye başladı. Başlarda çok sıkıntılar ve psikolojik sorunlar yaşayan ablam Allah'ın izni ile eski sağlığına ve özgürlüğüne tekrar kavuşacaktı. Derken  günler geçti ve ablam yürümeye başladı. İnanamıyordu yürüdüğüne, Sevinçten nerdeyse yere bayılacaktı.

Ablam yürüyordu biz ise mutluluktan ağlıyordu. Koşarak ablama sarıldım ve Allah’a bize bu mutlu ve güneşli günleri gösterdiği için şükrettim. Allah kimseye bir daha böyle zorluklar yaşatmasın. Çünkü bu acılar zor ve sabır isteyen  durumlardır.