Kendinizi Bir Öğretmen Gibi Düşününüz Ve Öğretmenlikle İlgili
Hikaye Yazınız .
Olmak istediğim tek meslekti öğretmenlik. Çünkü yıllarımı, alın terimi, fedakarlıklarımız öğretmen olmak için yapmıştım ve bunun için de üniversiteyi bitirmiş ve öğretmen olmuştum artık . Sınıf öğretmeniydim .
Atamam Ağrı’nın Doğubeyazıt ilçesine çıkmıştı .
Oradaki çocuklara eğitim vermek için yola koyulmuştum . Öğretmek, bir çocuğu olumlu yönde yetiştirmek ve onu vatana hayırlı bir meslek sahibi etmekti en önemli amacım. İçimde daha birçok düşünce vardı . Acaba iyi bir
öğretmen olabilecek miydim? Çünkü henüz
daha ilk yılımdı . Derken günler geçti ve Ağrı’ya vardım .
İstanbul gibi büyük bir şehirden
sonra Ağrı bana çok küçük gelmişti fakat küçük bir o kadar da şirin bir şehirdi
. Mis gibi havası vardı . Akşamın ayazında çay içmenin keyfi bile bir
başkaydı. Daha sonra tayinimin çıktığı ilçeme vardım ve
oradaki lojmanlarda birine yerleştim . Heyecandan ve mutluluktan sabaha kadar uyuyamadım. Sabah uyanır uyanmaz hemen elimi yüzümü yıkadım. Yarım yamalak kahvaltımı yaptım ve evden nasıl çıktığımı bile hatırlamıyorum. Ne kadar heyecanlıysam gerisini siz düşünün artık... Okulun olduğu yere geldim ve hızlı adımlarla sınıfıma girdim. . Çocuklara
gülen gözler ile baktım ve onları selamladım . Onları çok sevdiğimi,
onlara daha iyi bir gelecek hazırlamak için burada olduğumu söyledim . Çocuklar
başlarda çekingen davransalar da sonradan bana alıştılar . Çünkü ben onları çok
sevdim . Öğrencilerimi gerçekten çok seviyordum ve onlara faydalı olmak benim
çok hoşuma gidiyordu . Onlara evden sarmalar yapıyor , börekler yapıyordum . O
kadar mutlu oluyorlardı ki bunu anlatamam .
Derslerimiz güzel geçiyor , günler çabuk geçiyordu . Derken üç yıl çabuk geçti ve artık istediğim
başka bir şehre tayin isteyebilirdim fakat bu çocukları bırakmak hiç de
içimden gelmiyordu . Çünkü onların bana ihtiyacı vardı . Öyle de yaptım orada
üç yıl kadar daha öğretmenlik yaptım ve o yıllarımız çok verimli geçti . Daha
sonra evlendiğim için tayinimi başka
yere aldırmak zorunda kaldık . Onlardan ayrılmak çok zor oldu . Hepsi bana
sarılıp ağlamaya başladı . Ben de çok ağladım ve onları çok sevdim.
Şu anda hala öğrencilerimle
telefonda konuşuyoruz ve onları asla unutmayacağım. Öğretmenlik çok güzel bir
meslek, çünkü size gülen gözlerle bakan minik yavrularınızın olması harika bir
duygu.
0 Comments:
Yorum Gönder
Deneme