“Hakiki Arkadaşlık, Sıhhatten Farksızdır, Kıymeti, Ancak Elden Gittikten Sonra Anlaşılır.” Sözü İle Kompozisyon Yazınız.

 “Hakiki Arkadaşlık, Sıhhatten Farksızdır, Kıymeti, Ancak Elden Gittikten Sonra Anlaşılır.” Sözü İle Kompozisyon Yazınız.

Hayatta hiç arkadaşımız, dostumuz olmadığı zaman hayat çok sıkıcı olur. Kimi zaman insanın kendisi ile baş başa kalması güzeldir ve bu insan için gerekli olan bir durumdur. Buna rağmen sürekli yalnız kalmak, içini kimseye dökememek, sırlarını bir kimse ile  paylaşamamak ve her şeyi içine atmak insanı inanılmaz derece sıkmaya başlardı ve kimsesizlik, arkadaşsızlık çekilmez hale gelirdi bir zaman sonra. Hakiki arkadaşı bulmak ise zordur. Böyle arkadaşları bulmak için zaman gereklidir. Çünkü insanlar süreç içinde birbirini tanımaya, güvenmeye ya da güvenmemeye başlar.

Aradığımız o arkadaşı bulduğumuz zaman, ona güven duymaya başladığımız zaman, onun dürüst bir insan olduğundan emin olduğumuz zaman hayat bizlere daha anlamlı ve daha neşeli gelmeye başlar. Sizi, siz olduğunuz için seven, hoşgörülü olan, empati duygusu olan ve içinde merhamet duygusu olan arkadaşlarınızın yanında kendinizi daha iyi hissedersiniz. Böyle arkadaşlıkla kurmak çok güzeldir ama bazı zamanlar da hakiki arkadaşlığın kıymeti bilmez. Kişi kendisine değer vermeyen, kendisi ile hiç ilgilenmeyen kişilerin arkasından gider ve kendini o kibirli insanların yanında küçük durumu düşürür. Oysa kişiyi çok seven, onu her hali ile kabul eden gerçek arkadaşın kıymeti bilinmez ve o zaten çantada keklik gibi düşünülerek yanlış bir duyguya kapılır insan. O gerçek arkadaş gittikten sonra anlar değerini ama iş işten geçmiş olur. 

Hakiki arkadaş sağlık gibidir. Nasıl ki hasta olduğumuz zaman sağlığımızı geri isteriz kötü insanlarla arkadaşlık kurduğumuz zaman da hakiki arkadaşlarımızın kıymetini anlarız ve pişmanlık duyguları başlar içimizde. O arkadaşımızla geçirdiğimiz güzel anları düşünürüz, onun zor zamanlarımızda yanımızda duruşu, bize güven vermesi, bir sıcak gülümsemesi ile bizi yüreğine almasını hatırlarız ve içimize hançer saplanmış gibi hissederiz hakiki arkadaşı kaybettiğimiz zaman.

 Çünkü gerçek arkadaş beklemiştir, sabretmiştir ama  o da insan olduğu için onun da sınırı belli bir yere kadar gitmiştir.  İnsan önce kendisini seven, kendisine değer veren insanlara yakınlık duymalıdır ve o gerçek yakınlarının da kıymetini bilmelidir. Hayat  güzel insanlarla daha güzel olur ve kendini bilmez kimselerin, değer bilmeyen kimselerin peşinde de koşmak zorunda kalmayız.