Cömertlik Konulu Hikaye Yazınız.

Cömertlik Konulu Hikaye Yazınız.

 

Bu yıl korona virüs olduğu için zor günler geçiriyorduk. Babam  servis şoförü olduğu için geçimimizi ondan sağlıyorduk. Okul korona virüsten dolayı fazla açılmadığı için babam da çalışmaya gidemiyordu. Çünkü öğrenciler ve öğretmenler de eğitime evden uzaktan eğitim şeklinde devam ediyordu. Ne kiramızı ödeyebiliyor, ne doğalgaz, elektrik ve su faturasını ödeyebiliyordu babam. Beş kardeş olduğumuz için temel ihtiyaçlarımız da tam anlamı ile karşılanamıyordu. Annem elinden geldiği kadar bizim için her türlü fedakarlığı yapıyordu , çocuklarına çok iyi bakıyordu ama yine sıkıntılar yaşamaya başlamıştık.

 Evde duygusal ve üzücü bir hava hakimdi. Benim kara gözlü , aslan babam evlatları için kara kara düşünüyor ve başka bir iş bulmak için çare arıyordu. Bir zaman böyle geçti ve elbette borçlar daha da katlandı. Zor zamanla geçiriyorduk ailece, milletçe, dünyaca. Virüsün bir türlü son bulduğu da yoktu. Yine bir akşam vakti ailece oturuyor , çay içiyorduk. Çayın yanında yiyecek bir bisküvimiz bile yoktu. Çok özlemiştik abur cuburu. Ama bu isteklerimizi babamıza belli etmiyorduk kardeşlerimle. 

Yine bir gün otururken bir akşam aniden kapı çalındı . Gelen karşı komşumuz doktor Aydın Talip Bey'di. Elinde bir sürü erzak vardı. Poşetlerde salam, sucuk, tavuk etleri, kırmızı etler, peynir, süt, zeytin, her türlü temizlik eşyası vb. evimizdeydi. Neye uğradığımızı şaşırmıştık. Meğer ki Talip Amca babamın işten çıktığını biliyor ve bunun için de bir çözüm yolu arıyormuş. Mahallece halece birlik olup aralarında para toplayıp bize yardım ettiler. Talip Amca kendi cebinden babamın eline zorla bir tomar para sıkıştırdı. 

Ne cömert, ne iyi yürekli bir amcaydı bu. Yardımsever ve cömert insanları gördükçe ben de okuyup  büyük adam olacağım fakirlere yardım edeceğim diye kendime söz verdim. O akşam evde bir bayram havası esti. Ailece güzel yemekler yedik, çayın yanında sevdiğim bisküvi hatta çikolata bile vardı. O gece yatağımda gizli gizli mutluluktan ağladım. Babam ve annem de mutlu olmuştu ama aynı zamanda da mahcup olmuşlardı. Bir zaman sonra virüsün aşısı bulundu ve okullar açıldı , babam da işine başladı ve maddi durumumuz Allah’a şükürler olsun ki düzeldi ve kimseye muhtaç olmadık. İnşallah okullar bir daha kapanmaz ve babam da işsiz kalmaz.