Milli Mücadele Yıllarında Yaşamış Olsaydınız Vatanımızın Düşman İşgalinden Kurtulması İçin Neler Yapardınız? Konulu Kompozisyon Yazınız.
Milli
Mücadele yıllarında aziz milletimin, muhterem
insanları canla başla çalışmış ve
vatanımız bu günlere zorlu günlerden geçerek Allah'a şükürler olsun ki gelebilmiştir. Kadını, çoluğu çocuğu, askeri hep birlikte
olup vatanı düşman işgalinden kurtarmışlardır. Çünkü aziz Türk Milleti her zorlukta dayanışma içinde olmasını bilmiş ve bundan da asla yılmamıştır.Milli mücadele yıllarında
yaşamış biri olsaydım ben de şunları
yapardım:
Ülkemin toprakları tehlike altında olduğu için gece
gündüz demeden elimden gelen her türlü fedakarlığı vatanım için yapardım. Çünkü bilirdim ki vatan demek namus demektir, vatan demek özgürlük demektir, vatan demek kimseye boyun eğmeden dik durabilmek ve bayrağını özgürce dalgalandırabilmek demektir. O yıllarda çocuk olduğum için ben de askerlerimize elimden geldiği kadar ancak şunları yapabilirdim: Anamın hazırladığı erzaktan askerlerimizin yer aldığı cepheye yetiştirmeye götürür ve onların karnının doyması için çok çalışırdım. Sürekli cepheye yiyecek içecek götürürdüm. Vakit kaybetmemek için, düşmana fırsat vermemek için koşa
koşa cepheye gider ve yine koşa koşa eve gelirdim. Cephedekilerin başka
ihtiyaçları varsa onları da karşılamak için hızlı hareket ederdim. Annemin
askerlerimiz için ördüğü çorapları,
şapkaları askerlerimize , o güzel ve masum bakan, içinde vatan sevdası olan abilerime ulaştırırdım. götürürdüm.
Susuz kalmış askerlere su verirdim, ayran verirdim. Savaş zamanı da olsa derslerimi ihmal
etmezdim. Daha çok çalışmam gerektiğini bilir bunun için bir yandan da
derslerime çalışırdım. Mustafa Kemal Atatürk’ün yolundan giderdim ve onun
emirlerini elimden geldiği kadar uygulamaya çalışırdım. Babam, amcalarım,
dayılarım cephede görev aldığı için evi korumak ve kollamak görevini de anamla
birlikte üstlenirdim. Düşman askerlerine asla selam vermezdim. Onları
toprağımızdan kovana kadar her
türlü fedakarlığı büyüklerimle birlikte
yapmaya çalışırdım. Okulumuza gelip Fransız bayrağını asmaya çalışan askere ayağımla tekme atardım. O beni dövse bile, burnumu kanatsa bile asla ona gülmem ve asla onların tarafında olmazdım. Çünkü ben vatanım için canımı bile feda ederdim de yine de düşmana aman vermezdim.
Vatan için
ölmeyi göze alırdım. Bu uğurda ölmeye koşa koşa giderdim. Şehitlik mertebesine
ulaşmayı isterdim. Kendi yaptığım kuş lastiklerini düşmanın kafasına sıkardım
ve onlardan asla korkmazdım. En fazla canımı alırlar fakat vatan topraklarını
ele geçiremezler derdim. Çünkü ben anamın oğluyum, çünkü ben bu topraklar için hayatını kaybetmiş babamın oğluyum ve şehit olmuş Mustafa dedemin torunuyum derdim ve çalışmaya, düşmanla savaşmaya devam ederdim.
0 Comments:
Yorum Gönder
Deneme