Kalem İle İlgili Hikaye Yazınız.
İlkokul birinci sınıfa yeni başlamıştım
. Her çocuk kalemini , defterini almıştı ve okul hazır durumdaydı. Benim ise kalem ve defterim henüz
alınmamıştı . Çünkü babamın bir işi yoktu ve bunları alacak da hiç parası yoktu
. İçten içe üzülüyordum ama bunu babama belli etmiyorum çünkü onu üzmek istemiyordum . O da üzüldüğümü hissediyordu, kendini yiyip bitiriyordu ama ne yapsın işten elinden bir şey gelmiyordu canım babamın. Dersin ilk günü herkes sınıfa
geldi .
Öğretmen hadi bakalım çocuklar
çıkarın kalemlerini “a” harfini hep birlikte yazmaya başlayalım dedi . Arkadaşlarım heyecanlı ve mutlu bir şekilde
kalemlerini , defterlerini çıkardı ve öğretmenin tahtaya yazdığı “a” harfinin
aynısını yapmaya çalıştılar . Ben ise öğretmene boş boş bakıyordum ve
üzülüyordum . Öğretmen bana baktı ve
kalemim olmadığını anlayınca sınıfın içinde bana hiçbir şey demedi . Zil
çaldı ve
Zeynep kızım sen yanıma gel dedi .
Ben ise tamam öğretmenim diyerek onun yanına gittim . Öğretmen bana kızacak
diye çok korkuyordum . Öğretmen bana
baktı ve önce sıcak bir şekilde gülümsedi .
Nur Öğretmenimin dişleri inci gibi beyaz ve güzeldi . Ben de ona güldüm .
Bana senin kalemin olmayabilir ama bak bende fazladan kalem var diyerek bana
süslü bir kalem verdi, defter verdi. Ben utandım ve yere baktım . Öğretmen asla utanma yavrum dedi. Okumak çok güzel bir şey , sen
okuyacaksın dedi . Baban sana yine
alacak kalemini biliyorum ama şimdilik bunu kullan dedi bana.
Ben de öğretmenime sarıldım ve o
gün ben de “a” harfini yazdım ve çok
mutlu oldum. Daha sonra babam bana da kalem ve defter aldı ve okuluma güzel bir
şekilde devam ettim. Babam iş bulduğu için çok mutlu oldum. O gece yatağımda gizli gizli gözyaşları dökerek Allah'a bizi kimseye muhtaç etmediği için şükrettim. İyi ki babam vardı ve bana eğitim önemli temel aracı olan kalemimi almıştı. Artık o kalemle neler yapardım ben bir bilseniz. Yeter ki kaleminiz olsun, okumayı bilin gerisi gelir mutlaka.
0 Comments:
Yorum Gönder
Deneme