Yedi Meşaleciler

Milli Edebiyat akımının etkisiyle giderek tekdüzeleşen memleket edebiyatına ve hece şiirine duyulan tepki 1928’de yedi arkadaşın ortaklaşa olarak Yedi Meşale adlı bir kitap çıkarmasıyla ifadesini bulur.
Kitabın önsözünde taklitten,dünün soluk ve mızmız hislerinden,son zamanların renksiz ve dar Ayşe Fatma terennümlerin-den uzak bir şiir kurduklarını;canlılık,sami-miyet ve daima yenilik ilkesini benimsediklerini söyleyen Meşale grubu,
Ziya Osman SABA,Yaşar Nabi NAYIR, Cevdet Kudret SOLOK,Sabri Esat SİYAVUŞGİL,Vasfi Mahir KOCATÜRK,Muammer Lütfi Bahşi,Kenan Hulisi KORAY adlı sanatçılardan oluşur.
On beş günde bir yayımlanarak yeni harflerin kabulüne kadar sadece sekiz sayı çıkarabilen Meşale dergisini ve sanatçılarını,Ahmet Haşim de destekler.
Ahmet Haşim’in adeta ressam fırçasıyla çalışan gençler olarak övdüğü Yedi Meşaleciler,şiir yazdıkları dönemde toplumsal sorunlardan uzak kalmalarına karşın oldukça büyük bir ilgiyle karşılaştılar.

Yedi Meşaleciler’in Özellikleri

-İlkelerini ‘samimilik,içtenlik,canlılık ve devamlı yenilik’ şeklinde açıklamışlardır.
-Hecelerin,gerçekten uzak,duygusal memleketçi şiirine bir tepki olarak doğmuştur.
-‘Yedi Meşale’ adlı ortak bir şiir dergisi çıkararak,Türk şiirine yeni bir ufuk açmaya çalışmışlardır
-Kısa sürede dağılmışlar,eleştirdikleri Beş Hececiler’in yolundan gitmekten kurtulamamışlardır.
 -Şiirde geleneksel temalar yerine,yeni temaları işleyeceklerini söylemişler,belli oranda da olsa şiirin konusunu genişletmişlerdir.
-Batılı ilkelerle sanat yapacakların söylemişler;Batı edebiyatını özelliklede Fransız edebiyatını kendilerine örnek alacaklarını belirtmişlerdir
-Yedi Meşaleciler iç dünyalarına, eşyaya, hayata ve olaylara izlenimci bir ressam gözüyle bakmışlardır.Onlar birer görünüm şairidir.
 

Yedi Meşaleciler Sanatçıları

 

Ziya Osman SABA(1910-1957)

-Yedi Meşale topluluğunun şiire en sadık şairi olmuştur.
-Hecenin yanı sıra serbest biçimde ve duru bir dille,hüzünlü şiirler yazmıştır.,
-Şiirlerinde çocukluk özlemi,anılara düşkünlük,yoksulluktan duyulan utanç,Allah’a kulluk,kadere telimiyet,ölüm gibi konuları işlemiştir
 
Başlıca eserleri şunlardır:
Sebil ve Güvercinler,Geçen Zaman,
Nefes Almak(şiir)
Mesut İnsanlar Fotoğrafhanesi,Değişen İstanbul(hikaye)

Sabri Esat SİYAVUŞGİL(1906-1969)

Şiirlerinin yanı sıra çevirileri ve bilimsel çalışmaları da önemlidir.Fransız edebiyatından yaptığı başarılı çevirmelerle tanınmıştır.Ekspresyonist bir görüşle duygularını şiirleştirmiştir.Arayış çağını aşmadan şiiri bırakıp yazıya geçmesi,şairlik yanını eksik bırakmıştır.
 
Başlıca eserleri şunlardır:
Odalar ve Sofalar(şiir)
İstanbul’da Karagöz ve Karagöz’de İstanbul, Psikoloji ve Terbiye Bahisleri,Roman ve Okuyucu(inceleme)
Karagöz(deneme)
Ruy Balas, İki Başlı Kartal(çeviri)

Cevdet Kudret SOLOK(1907-1992)

Yedi Meşale topluluğunun kurucularındandır.Yalnız bireylerin dünyasındaki buruk,içedönük,karamsar ve kırgın duygularını yansıtan şiirler yazmıştır.
Yazılarında titiz bir araştırmacının,gerçekçi ve çağdaş bir gözlemcinin nitelikleri görülür.
Şiir,hikaye,oyun,roman,inceleme,antoloji türlerinde eser vermiştir.Dil üzerine denemeleri,edebiyat tarihi alanlarında çalışmaları da vardır.

Başlıca eserleri şunlardır:
Birinci Perde,Yedi Meşale(şiir)
Tersine akan nehir,Rüya İçinde Rüya(oyun)
Sınıf Arkadaşları,Havada Bulut Yok(Roman)
Sokak(hikaye)
Bir bakıma(deneme)
Kalemin ucu(düzyazı)
Edebiyat Bilgileri,Türk Hikaye ve Roman Antolojisi vardır.

Yaşar Nabi NAYIR(1908-1981)

Yoğun bir şiir çalışmasından sonra düzyazıya geçmiştir.Fıkra,gezi,inceleme,eleştiri,hikaye,roman,oyun,deneme türlerinde eserler vermiştir.Fakat asıl gücünü çıkardığı VARLIK dergisinde gösterir. Günümüzün en ünlü edebiyatçılarının yetişmesine ortam hazırlayan biridir.Türkçenin yalınlaşmasıyla ilgili çalışmalar yapmıştır.
Bazı eserleri şunlardır:
Onar Mısra,Kahramanlar(şiir)
Bir Kadın Söylüyor,Adem ve Havva(roman)
İnkılap Çocukları,Köyün Namusu(öykü)
 Balkanlar ve Türklük,Edebiyatımızın bugünkü meseleleri,Nereye Gidiyoruz,Yıllar Boyunca,  Dost mektupları gibi bazı makale ve inceleme eserleri vardır.

Kenan Hulusi KORAY(1908-1943)

Yedi Meşaleciler içinde nesir yazarı olarak isim yapmıştır.Çünkü o,altı şair arasına öyküleriyle katılmış tek yazardır.Mensur şiirleri de vardır.Renkli,ahenkli,şiirli nesri;gazeteci olduktan sonra süsten arınır,gerçekliğe yönelir.Halkı,köylüyü, işçiyi konu alır.

Başlıca eserleri şunlardır:
Bir Yudum Su,Bir Otelde Yedi Kişi,
Son Öpüş(hikaye)
Osmanoflar(roman)


Muammer Lütfi Bahşi(1903-1947)

Yedi Meşalede şiirler yazmış;ancak ne aruz ve heceyle yazdıklarında ne de daha sonra serbest tarzda yazdığı şiirlerinde önemli bir varlık gösterebilmiştir.Sesini gerektiği gibi duyuramayan bir şair olarak göze çarpar.Şiirlerinde ulusal konuları işlemiştir.Duru bir dili vardır.Şiirlerini bir kitap halinde toplamıştır.

Vasfi Mahir KOCATÜRK(1907-1961)

Halk şiirinin biçim özelliklerinden yararlanarak hece ölçüsüyle ulusal,epik ya da doğadan esinlenen duygusal şiirler yazmıştır.Manzum oyunlar da denemiştir.Ancak o sanatçı kişiliğinden çok,edebiyatla ilgili kitap ve araştırmalarıyla tanınmıştır.

Başlıca eserleri şunlardır:
Tunç Sesleri,Bizim Türküler,Geçmiş Geceler(şiir)
On İnkılap,Yaman(manzum oyun)
La Fontaine’den Hikayeler(çeviri)
Yeni Türk Edebiyatı,Şaheserler Antolojisi,
Fransız Edebiyatı adlı eserleri vardır.

Alıntıdır....................

0 Comments:

Yorum Gönder

Deneme