Cumhuriyet Dönemi Türk Edebiyatının Özellikleri (Maddeler Halinde)

1923-1940 ARASI GENEL ÖZELLİKLERİ

  • S. Fünun, F. Ati, Milli edebiyat dönemlerden kalma bazı sanatçılar eser vermeye devam etti: A. H. Tarhan, A. Rasim, H. R. Gürpınar, A. Haşim, M. Akif, F. Nafiz, Y. Kadri, H. Edip…
  • Anadolu’ya daha fazla yer verilip Kurtuluş Savaşını anlatan romanlar yazılmaktadır: Yaban, Ateşten Gömlek, Vurun Kahpeye…
  • Cumhuriyetin ilan edilmesi, Atatürk ilke ve inkılapları, yeni kurumlar, yeni harflerin kabulü, yeni eğitim sistemi, sosyal yapıdaki değişiklikler bu dönem edebiyatına damgasını vurdu.
  • Bu dönemin şiir anlayışı Millî edebiyatın şiir anlayışından farklı değildir; konu biraz daha gelişmiş Atatürk ilke ve inkılapları, cumhuriyet rejimi de şiirlerde işlenir olmuştur.
  • Dil konusunda eski yeni tartışması sona erip sadeleşme siyasal bir politika olmuştur. TDK gibi kurumlar kurulmuş.
  • Halk şiirlerinden yararlanıp hece ölçüsüne ağırlık verilmiştir.
  • Milli edebiyat döneminde sempati duyulan halk sanatları, halk şairleri tanıtılıp daha kapsamlı bir şekilde sanata dahil edildi.
  • Harf devrimi ile birlikte Batı ile daha yakından tanınınmış; Batıdaki yenilikler ve akımlar edebiyata uygulanmıştır.
  • Edebiyat anlayışları farklı değişik gruplar ortaya çıktı: Beş Hececiler, Yedi Meşalecileri, Memleket Edebiyatı, Serbest Şiir anlayışını devam ettirenler, Mistik ve Ruhçu anlayışta olanlar….
 
 

1940 ve  SONRASI GENEL ÖZELLİKLERİ

  • Türkiye’de (Atatürk’ün ölümü, tek partili ve çok partili sisteme geçiş) ve dünyada (II. Dünya savaşı, bulanımlar,  fikir hareketleri) büyük değişmeler yaşandı; bu değişmeler edebiyata da yansıdı.
  • Edebiyatta ve sanatta çeşitlilik daha da artı; Batı  edebiyatı daha yakından takip edildi.
  • Şiirin ve romanın konusu genişledi; sıradan konularda şiire konu edildi.
  • Kafiye, ölçü, biçim önemsiz görülüp (Garipçiler) daha serbest, kuralsız şiirler yazıldı.
  • Garip, İkinci Yeniler, Hisarcılar, Toplumsal gerçekçiler, Gerçeküstücüler gibi şiir akımları görüldü.
  • Halkı ve köyü gerçekçi bir bakış açısıyla anlatan hikaye ve romanlar yazıldı; sosyalcilik bakış açısıyla sorunlar irdelendi.
  • Bir tarafta şiirin kurallarını önemseyen millî ve manevî değerleri ön plana çıkaran yazar ve şairler; diğer tarafta sosyalist bakış açısıyla memleket sorunlarını dile getirenler; diğer tarafta sadece sanatla ilgilenen bir grup ortaya çıktı.
 

0 Comments:

Yorum Gönder

Deneme