1923-1940 ARASI GENEL ÖZELLİKLERİ
- S. Fünun, F. Ati, Milli edebiyat dönemlerden kalma bazı sanatçılar eser vermeye devam etti: A. H. Tarhan, A. Rasim, H. R. Gürpınar, A. Haşim, M. Akif, F. Nafiz, Y. Kadri, H. Edip…
- Anadolu’ya daha fazla yer verilip Kurtuluş Savaşını anlatan romanlar yazılmaktadır: Yaban, Ateşten Gömlek, Vurun Kahpeye…
- Cumhuriyetin ilan edilmesi, Atatürk ilke ve inkılapları, yeni kurumlar, yeni harflerin kabulü, yeni eğitim sistemi, sosyal yapıdaki değişiklikler bu dönem edebiyatına damgasını vurdu.
- Bu dönemin şiir anlayışı Millî edebiyatın şiir anlayışından farklı değildir; konu biraz daha gelişmiş Atatürk ilke ve inkılapları, cumhuriyet rejimi de şiirlerde işlenir olmuştur.
- Dil konusunda eski yeni tartışması sona erip sadeleşme siyasal bir politika olmuştur. TDK gibi kurumlar kurulmuş.
- Halk şiirlerinden yararlanıp hece ölçüsüne ağırlık verilmiştir.
- Milli edebiyat döneminde sempati duyulan halk sanatları, halk şairleri tanıtılıp daha kapsamlı bir şekilde sanata dahil edildi.
- Harf devrimi ile birlikte Batı ile daha yakından tanınınmış; Batıdaki yenilikler ve akımlar edebiyata uygulanmıştır.
- Edebiyat anlayışları farklı değişik gruplar ortaya çıktı: Beş Hececiler, Yedi Meşalecileri, Memleket Edebiyatı, Serbest Şiir anlayışını devam ettirenler, Mistik ve Ruhçu anlayışta olanlar….
1940 ve SONRASI GENEL ÖZELLİKLERİ
- Türkiye’de (Atatürk’ün ölümü, tek partili ve çok partili sisteme geçiş) ve dünyada (II. Dünya savaşı, bulanımlar, fikir hareketleri) büyük değişmeler yaşandı; bu değişmeler edebiyata da yansıdı.
- Edebiyatta ve sanatta çeşitlilik daha da artı; Batı edebiyatı daha yakından takip edildi.
- Şiirin ve romanın konusu genişledi; sıradan konularda şiire konu edildi.
- Kafiye, ölçü, biçim önemsiz görülüp (Garipçiler) daha serbest, kuralsız şiirler yazıldı.
- Garip, İkinci Yeniler, Hisarcılar, Toplumsal gerçekçiler, Gerçeküstücüler gibi şiir akımları görüldü.
- Halkı ve köyü gerçekçi bir bakış açısıyla anlatan hikaye ve romanlar yazıldı; sosyalcilik bakış açısıyla sorunlar irdelendi.
- Bir tarafta şiirin kurallarını önemseyen millî ve manevî değerleri ön plana çıkaran yazar ve şairler; diğer tarafta sosyalist bakış açısıyla memleket sorunlarını dile getirenler; diğer tarafta sadece sanatla ilgilenen bir grup ortaya çıktı.
