Bugün gözyaşlarımızın aktığı son damla, son dem… Tam bugün Türk Tarihinin şerefi, önemi, akan kanının satırlara dökülmesidir. Her harf içinde bir tane gözyaşı, bir tane çaresizlik, bir tane hüzün ve daha niceleri… Hepimizin sönen yıldızı parlamş, yolumuzun karanlığı bu satırlarla aydınlanmıştı. Nice kanlar döküldü, döktürüldü. Bu satırlarda Gazi’nin rüyası, şehidin mezarındaki toprağı var. Kanların aktığı, tenin aktığı son damlaya kadar var olunduğu özgürlük var. Büyük bir çemberin içerisinde ölüm kalım savaşı verilirken bunlarla biz Türk’üz dedik. O yazılırken içteki sevgi, kalpteki gürültü, gözlerdeki ışığa yansıyordu.
Ayyıldızımız bu satırlarda parladı., bu satırlarda kırmızını buldu.Taş bu satırlarda aşık olduğu toprağını arayabildi. Bu marş için eski defterleri kapatıp yeni sayfalar açtık geleceğe, yepyeni umutlara…Bunun için onların onulmayacak dedikleri bizim imkansızı başardığımız hayallerin peşine koştular. Mecnun Leyla’sına bu satırlarda bakabildi. Fatma içinde Ali için beslediği aşkı yalnız bu satırlarda tebessümleyebildi.
Dünyada eşi benzeri olmayan hür Türk Marşı’nda saklı. Her bir cümlede bin tane şehit, binlerce mezar ve geceleri yorgan niyetine kefene sarılıp uyuyan masum çocuklar var. İstiklal marşı yazılırken elinde tüfekle savaşa giden Çanakkale geçilmez diyen kadınlarımız, yiğitlerimiz var. Yurdu için şehit olan Şahin Beylerimiz var. Savaş bitti deyip de tepelerden inen şehit olan Mehmetçiklerimiz var.Canını hiçe sayıp savaşa giden Mustafa Kemal var.
Sen ey Türk evladı!Sakın istiklal marşı , ayyıldız deyip de geçme. Bilmez misin onlar içinde bir milletin ruhu var.
Melek Gökdemir