Bağırmayan Anneler Kitabında Geçen Alıntılar etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster
Bağırmayan Anneler Kitabında Geçen Alıntılar etiketine sahip kayıtlar gösteriliyor. Tüm kayıtları göster

Bağırmayan Anneler Kitabında Geçen Alıntılar

 

Bağırmayan Anneler Kitabında Geçen Alıntılar


 Hatice Kübra Tongar’ın  Bağırmayan Anneler kitabı şiddet içermeyen iletişim ve ebeveynlik yöntemlerine odaklanarak, çocuk yetiştirme süreçlerinde duygusal bağın ve nazik disiplinin önemini vurgulamaktadır. Çocuklara bağırarak değil model olunarak eğitim vermek gerekir.


Kitapta geçen alıntılar şunlardır:

 

“İnsanlar hata yapar, hatalar konuşulur, sonuçları yaşanır, bedelleri ödenir ama hiçbir insan bağırılarak küçük düşürülmeyi hak etmez. Hele ki karşımızdaki küçük bir çocuksa...”

“İşaret parmağını çocuğa yöneltip bağıran bir anne çocuğunu terbiye etmiyordur; aksine içinde kök salacak suçluluk duygusunun ilk tohumlarını ekiyordur.”

“Bir annenin gücüyle çocuğunu eziyor olması, gücüyle seni ezen herkese boyun  öğretisinden başka bir şey değildir.”

“Çocuğunuzun olumsuz bir davranışı terk etmesinin nedeni cezadan korkuyor olması ise, ceza verecek biri ortalarda olmadığında onu olumsuz davranışlardan ne uzak tutacak?”


“İnsanın canını sıkan, kızdıran, öfkesini ayağa kaldıran şeyler olaylar ya da kişiler değil, o olaya ya da kişiye dair zihnimizde oluşturduğumuz kodlamalardır. Yani bakış açımızdır. Yağmurun kimine göre 'rahmet , kimine göre zahmet” olmasının nedeni budur.”

“Kurallara uymayan çocuk yoktur; doğru disiplin uygulamayan ebeveyn vardır.”

“Günümüzde çocukların mutlu olmak için daha fazla maddi şeyler istemeleri, onlara sevgiyi fiziksel nesnelerle gösteriyor olmamızın trajik sonucudur. Duygusal anlamda kabını dolduramadığımız çocukları şekerle, çikolatayla, oyuncakla mutlu etmeye çalışmaksa ebeveynlerin yaptığı temel yanlışlardan biridir.”

“Öfkeyle baş etmenin ilk adımı, durmaktır. Öfkeyi soğutmak ve sakinleştirmek için kendimize zaman tanımaktır.”

“Bir davranışı yapmaya gücü yetecek bir insanın, o davranışı yapmayacak olsa bile yapacağını söylemesi şiddettir.

“Kalbi birbirine yakın olan insanlar bağırarak konuşmazlar; fısıltıyla, gözleriyle, bakışarak anlaşırlar.”

“Anne olmak, bir kadının hayatını başlı başına değiştiren ömürlük bir sorumluluğun adıdır.”

“Bir çocuk kızdığında annesine "aptaalll" diye bağırıyorsa, annesi de ona kızdığında aynı şekilde bağırdığı içindir.”

“Psikolojik olarak acı çektiğimizde sevdiğimiz birine sarılarak rahatlamamız, oksitosinin ağrı kesici etkisi ile ilgilidir.”

“Bir anne çocuğuna bağırdığında ya da vurduğunda onun içindeki masum tohumun etrafına katı bir kabuk örmüş ve kin, nefret, öfke, intikam gibi duyguların fitilini ateşlemiş olur.”


“Bakışla eğitim, ancak sevgiyle konuşanların ve sevgiyle bakanların verebileceği bir eğitimdir.”

“Zira hiçbir metot sevginin terbiye ediciliği kadar tesirli değildir ve hiçbir çocuk, içinde olumsuz duygular çoğaltılarak olumluya yönlenme becerisi kazanamaz.”