Millî
Mücadele Yıllarında Askerlerle Aileleri Neden Mektupla Haberleşiyor Olabilir?
Söyleyiniz. Araştırmanız Sonucunda Ulaşıp Sınıfa Getirdiğiniz Cepheden Yazılmış
Mektubu Arkadaşlarınızla Paylaşınız.
Milli Mücadele yıllarında
askerlerimizi vatanı savunmak için vatan yolunda şehit düşüp hayatını kaybetmiştir.
Onların bize emanet ettiği bu topraklar sonsuza kadar, kanımızın son dalmasına kadar korunacaktır. Milli
Mücadele yıllarında askerler aileleri
ile mektupla haberleşmiştir çünkü o
yıllarda telefon yoktu, internet yoktu. Kısacası
gerekli olan ve hayatımızı kolaylaştıran haberleşme araçları olmadığı için
askerlerimiz aileleri ile mektupla haberleşmişlerdir.
Araştırmamım sonucunda edindiğim
bir askerimizin cepheden ailesine yazılmış mektubu şu şekildedir:
Mektubun Konusu: Sana Vasiyetim Var
Yazıldığı Tarih: ————-
Şehadet Tarihi: 09.01.1916
62. Alaydan Üsteğmen Zahid, eşine
yazdığı mektupta “Bugünlerde her zamankinden daha önemli muharebelere
gireceğim” diyordu:
“… Bilirsin her muharebeye giren
ölmez. Fakat ölürsem gam yeme. Ben ve seni yaratan Allah bizi nasıl dünyada
birbirimize nasip ettiyse elbet ruhlarımızı da kavuşturur. Vatan için şehit olursam
bana ne mutlu. Ancak vasiyetim var. Eşyanın listesi ilişiktedir. Bunları sat,
ele geçecek paradan mihri muaccel ve müeccelini al. Üst tarafı ile bana mevlit
okut. Eğer bunlar sana borcumu ödemezse hakkını helal et ve ilk gece aramızda
geçen sözü unutma…”
Şiranlı Üsteğmen Zahid, eşi Hanife
hanıma yazdığı mektubu şöyle bitirmişti. “Bu vasiyetimi aldığınız zaman
yüksek sesle ağlamanıza razı değilim”
Yukarıda mektupta yazıldığı gibi kahraman askerlerimizin nasıl koca bir yüreğe sahip olduğunu, nasıl vatansever bir yiğit olduğunu anlayabiliriz. Tüm askerlerimizin ruhu şad olsun. Onların emanetini sonsuza kadar koruyacağız inşallah.
0 Comments:
Yorum Gönder
Deneme