Empati İle İlgili Hikaye Yazınız

Empati İle İlgili Hikaye Yazınız

Annem ile birlikte  oturduk televizyon izliyorduk . Televizyonda  yıllarca annesini arayan  ve annesini bulamayan bir çocuk ağlayıp duruyordu . Çünkü  çocuğu küçük yaşta annesinden ayırmışlar ve çocuk da aklı erince annesini aramaya koyulmuştu .  Sunucu çocukla ilgileniyor ve ona ağlamamasını, annesini bulacağını söylüyordu . Sunucu Hanım soğukkanlılığını korumaya çalışsa da o neredeyse ağladı ağlayacaktı. Çünkü zordu annesizlik, zordu kimsesizlik.

Çocuk dayanamıyor ve onu çok görmek istediğini söylüyordu . Daha sonra iki gün geçti ve o programa tekrar baktığımızda çocuğun annesi bulunmuştu ve ekrana çıkmıştı . Çocuk ile anne sarılıp ağlamaya başlamıştı . Anneme bir anda baktım ve annem de hıçkıra hıçkıra ağlıyordu . Ağlama anne dedim . Bak ne güzel bulundu çocuğun annesi dedim . Annem hala ağlamaya devam ediyordu . Daha sonra bana şunu söyledi: Ben annemi yedi yaşındayken veremden kaybettim . Aklıma annem geldi ve onu çok özledim dedi . Bunu duyunca annemin haline çok üzüldüm ve ben de ağlamaya başladım. Acaba ben de annemi küçük yaşta kaybetseydim  neler yaşardım diye düşünmeye başladım ve kendimi onun yerine koydum .  Gerçekten de insanın annesinin olmaması zor bir durumdu fakat Yüce Allah insana yine  sabrını  veriyordu .

Daha sonra anneme sarıldım ve onun  neden bu kadar içli ağladığını şimdi daha iyi anlayabiliyordum . O hem programdaki çocuğa ağlıyordu, hem de kendi annesine. Allah kimseye  anne acısı ve evlat acısı yaşatmasın. Empati kurunca insan daha duyarlı ve daha hassas oluyordu. Bir de yaşanmışlıklar vardı elbette.