Bugün günlerden 10 kasım, yapraklar oynamıyor, büyük bir sessizlik şehrin üstüne çökmüş, insanların ağzını bıcak açmıyor. Bugün günlerden 10 kasım bir kurtarıcının aramızdan ayrılışının yıl dönümü. Öksüz kalan vatan topraklarında gözyaşları sel olup akıyor. Samsun öksüz , Erzurum öksüz, Sivas öksüz, tüm memleket öksüz... Yüzümüzdeki sonsuz umut ışığı tebessüm, yerini mateme bırakmış, Bu gün günlerden 10 Kasım ve bizler yalnız kaldık.
Ne güzel de şahlandırmış vatanı değil mi Samsundan anadoluya gelişi bir yiğidin her şeyi göze alması, kendini ülkesine adaması... Yavaş yavaş kurtarırken vatan toprağını düşmanlardan, bir bir yeniyordu dünya devletlerini. Savaş meydanlarında öyle bir şahlanıyordu ki Malazgirtte Alpaslan, İstanbul'un fethinde Fatih gibi. Karanlıkları bir bir aydınlatıyor. Savaş bitti diyoruz tam ama o asla durmuyor. Esas savaş şimdi başlıyor diyor. Cahilliğe, haksızlığa,fakirliğe karşı açılan amansız bir savaş. Önce ilkelerini belirliyor sonra beraberinde inkılaplar. Derken ülke birden bire şahlanıyor. Herkesin umudu, ekmeği,suyu her şeyi Mustafa Kemal oluyor. İşte ayrılık vaktı geldi çattı. Hiç kimse kabullenmek istemiyor onun öldüğünü, hiç kimse ona ölümü yakıştıramıyor. Oysa yapacak o kadar şey vardı ki...
Bugün günlerden 10 Kasım herkes onu öldü zannediyor bilmezler ki aslında o şuan yanımızda,ilkeleri ile inkılapları ile hala bize yol gösteriyosun. Biliyorum sen istemezdin üzülmemizi. Sen bu ülke için kendini adadın bizde senin gösterdiğin yolda çalışacağız Atam. Hep kalbimizdesin, hep yanımızdasın
kompozisyon gibi değilde bir tarih kitabı alıntısı gibi olmuş
YanıtlaSil