Başlıca Dil Bozuklukları şunlardır;
A)kekemelik
B)Atlama
c)Pelteklik
Ç)Tutukluk
a. Kekemelik
Kekemelik seslerin, hecelerin, sözcüklerin söylenmesinde ya işitilebilir ya da sessiz tekrar ve uzatmalar biçiminde, sözlü anlatımının akıcılığındaki bozukluk olarak tanımlanabilir. Bu bozukluklar, sıklıkla kişinin heyecan, gerilim, korku, utanma, sıkılganlık, rahatsızlık gibi duygularının belirtisidir. Bazen bu bozukluklar, konuşma organlarının hareketleriyle ilgili ya da ilgisiz görülmektedir.
“Bu önemli kusur, söz söylerken birdenbire duraklama, çoğunlukla buna katılan yüz buruşturması ve gerilme hareketi ile hecelerin tekrarlanmasından ibarettir. Kelimelerin boğumlanması ile soluğun çıkışında bir uyum olmamasından ileri gelir. Kekemeler soluk aldıkları veya pek geç soluk verdikleri sırada konuşurlar.” (Şenbay, 2000, s. 55)
Kekeleyen çocuk gözlerini kırpıştırırken çocuğun bu sırada yüz ifadesinin değiştiği, renginin karardığı görülür. Genellikle yanakları şişer, dudakları uzar. Bu sırada, çocuk sanki boğulur gibidir.
Kekemelik en çok 2 ila 5 yaşları arasında görülür. Okul öncesi nüfusun yaklaşık %15 kadarlık bir oranında kekeme çocuk mevcuttur.
Çocukların çoğunlukla 2,5 ila 3,5 yaşları arasında kekelemelerinin nedeni, özellikle heyecanla dillerini birbirine karıştırmalarından kaynaklanır. Sözcük dağarcığı kısıtlı olmasına karşın, çok şey söylemek isteyen çocuk, konuşmada zorluk çeker ve sonuç olarak kekeler.
Çocuğun kekeme olmasında etkili olan bir başka faktör de ilgide yetersizlik ve sevgi göstermede çocuklar arasında ayırım yapmaktır.
Bazı çocuklar, kekemeliğin istenilmeyen ve rahatsız edici bir durum olduğunu algılayamazlar. Bunlar, kekeleyen arkadaşlarının oyun yaptığını zannederek onunla alay ederler. Bu tavır, kekeleyen çocuğun daha da çok kekelemesine neden olur.
Birçok uzman kekemeliğin doğuştan gelme bir kusur olduğunu kabul etmeyip büyük bir sinir bozukluğu sonucunda ortaya çıktığını ileri sürer. Bluemel’e göre, kekemelik önemli olmayıp sadece deneme-yanılma dilidir. Okul öncesi dönemdeki çocuk bağımsız olmak ister; evdeki disiplin çocuğu isyancı yapar ve bu onun daha çok kekelemesine yol açar. Ayrıca haberleşmede uğradığı düş kırıklığı ve sosyal ilişki kurmada endişeli oluş da çocuğu kekemeliğe sevk eder.
Kekemelik, diğer söyleyiş kusurları gibi düzeltilebilen bir kusurdur. Bunun için ana-babaların çocuklara müdahale etmemesi, konuşma sırasında “Yavaş konuş..., Sesleri uzatma...” gibi olumsuz pekiştireçler vermemesi, çocuğu sabırla ve dikkatle dinlemesi gerekir.
B)Atlama (TIKLAYINIZ>>>>>>>>>>)
c)Pelteklik(TIKLAYINIZ>>>>>>>>>)
Ç)Tutukluk(TIKLAYINIZ>>>>>>>>>>>)
Yrd.Doç.Dr. Mehrali Calp
