Fedakarlık İle İlgili
Hikaye Yazınız.
Sekiz çocuklu bir ailede dünyaya
geldim . Babamın düzenli bir işi
olmadığı için küçükken çok maddi sıkıntılar yaşadık . Sekiz çocuğa bakmak yürek
isterdi . Çünkü günümüzde insanlar iki
çocuğa bile zor bakıyor . Annem her gün sabah erkenden kalkar halı dokur ,
evleri temizler , bize kahvaltı hazırlar ve bizi okula gönderirdi . Okuldan geldiğimiz zaman annem evde olan yemekleri yapardı . Genelde bulgur
pilavı ve turşu yediğimiz için bazen canım etli yemekleri çok çekerdi . Arkadaşlarım annem etli yemekler yaptı dediği zaman bana da o yemeklerin hayalini kurmak düşerdi.
Arkadaşım olan Zeynepler zengin
olduğu için babası onu her gün araba ile okula bırakır. Beslenmesine muz,
fındık, tost koyardı. Benim de canım çok
çekerdi ama utandığım için isteyemezdim. Bir gün okul çıkışı eve geldiğimde
evde mis gibi tavuk yemeği kokuyordu. Babam bugün eve tavuk almıştı. Uzun bir aradan sonra tavuk yiyeceğiz diye
çok sevinmiştim. Daha sonra canım annem sofrayı kurdu ve koca tüm tavuğu koydu
sofraya. Sekiz çocuk olduğumuz için hepimize bölüştürmeye başladı. Herkes
hakkını almıştı. Anneme ise hiç tavuk kalmamıştı. Annem bunu hiç önemsemeden
siz yiyin yavrularım ben de tavuğun suyunu içerim dedi. Kendi nefsini hiç
düşünmemiş, fedakarlık yapmıştı. Daha sonra hepimiz anneme hayır böyle olmaz
dedik ve hepimizinkinden bir parça verdik. Böylece annem de tavuk yemiş oldu. O
gün çok mutlu bir gün oldu. Annemin bizim için yaptığı fedakarlıkların hiç
birini unutamam. Kendine kıyafet almaz, hep bize alırdı. Siz insan içine
çıkıyorsunuz ben zaten içerdeyim hep diyordu. Aradan yıllar geçti ve hepimiz de okuduk ve bir meslek sahibi olduk.
Şu an maddi durumumuz çok iyi ve
kardeşlerimin hepsi de anneme her ay maaş alınca para yollar. Ben de yollarım.
Çünkü biz canım anamızın yaptığı fedakarlıkların hiçbirini unutmadık ve onu her
zaman çok seveceğiz. O bizim bu dünyadaki en değerlimiz ve baş tacımızdır. Biz de onun için her türlü fedakarlığı yapacağız ve ona yakışır bir evlat olacağız.
