Baş Başa Vermeyince Taş Yerinden Kalkmaz Sözü İle İlgili Hikaye
Yazınız.
Fatma Hanım insanlar ile fazla iletişim kurmayı sevmeyen ,
her işi ben bilirim kafasında olan bir ev hanımıydı . Komşuları ona gelip gitmek
istiyor, onunla da samimi olmak istiyor fakat Fatma Hanım onlar ile muhabbet
etmekten kaçınıyordu . Çünkü tek başına kalmayı, tek başına yemeyi seviyordu o. Kış yaklaşmak üzereydi . Artık havalar da iyice soğuduğu
için herkes evine kömür almaya başlamıştı . Komşular aldıkları kömürü
evlerine taşımak için birbirinden
yardım almışlar ve böylece de kolayca işleri bitmişti .
Kışlık turşuyu birlikte yapmışlar,
pekmezi kaynatmışlar, tarhanayı yapmışlardı. Fatma Hanım ise daha bunların hiç
birini henüz yapmamıştı . Üstelik bir de evde bakması gereken küçük bebeği
vardı . Birkaç gün sonra eşi eve kömür getirdi . Eşinin işi olduğu için ona yardım edemeyecekti . Daha
sonra Fatma Hanım ben bu kadar işi nasıl yapacağım, çocuk da evde durmaz
diyerek kendi kendine dertlendi . Acaba komşulardan yardım istesem bana ardım
ederler mi diye düşündü . Daha sonra onlara yaptığı davranışlar aklına geldi ve
çok pişman oldu. Ama yine de komşularından yardım istedi . Onlar da Fatma
Hanım’a yardım etti ve işler kısa sürede bitti . Fatma Hanım onları çok
sevmişti , çok cana yakın insanlardı . Daha önce neden böyle bir olumsuz bir davranış içinde
olduğunu kendi de anlayamadı ve
komşularından özür diledi .
Daha sonra komşular her zaman birbirleri ile iyi
geçindiler ve birbirlerinin işlerine yardım ettiler. Yani baş başa verince işler daha kısa zamanda
bitti . Birlik ve beraberliğin olduğu yerde sorunlar da daha çabuk çözülüyordu. O günden sonra komşular hep birlik içinde hareket ettiler ve güzel günler geçirdiler.
