Anne Sevgisi Konulu Kısa Bir Hikâye Yazınız.
Arkadaşlarımla okuldan çıktıktan sonra eve doğru yürümeye başlamıştık. Yoğun geçen sınav haftasının ardından hafta sonuna girmiştik. İki gün tatilde dinlenmek bana ve arkadaşlarıma iyi gelecekti. Benim adım Aysima. Yaşım 14. Ortaokul öğrencisiyim. Beş çocuklu bir ailenin ortanca kızıyım. İki abim bir küçük kız kardeşim bir de iki yaşlarında erkek kardeşim var. Annem ev hanımı babam ise öğretmen. Doğduğum ve aynı zamanda şu anda yaşamıma devam ettiğim şehir ise Gaziantep. Memleketimi çok seviyorum.
Havasını, suyunu ve bir de yemeklerini elbette. Biz aslen Gaziantepli olduğumuz için canım annem buranın her yemeğini çok güzel yapar ve yaptığı yemeklerin tadına da doyum olmaz. Arkadaşlarımla evlerimize doğru yöneldik. Evimize doğru vardığımda evimizin önünde bir kalabalık vardı. Ne olduğunu anlayamadığım bu kalabalıktan çok korkmuştum. Komşularımız hep bizim oraya gelmişti. Koşarak panikle eve yöneldim. Babam evde, abilerim ve kardeşlerim ise odada ağlıyordu. Ne oldu diye sorduğumda anneme yolda araba çarptığını söylediler.
Trafik kurallarına uymayan bir sürücü anneme çarpmış ve annem de ambulansla hemen hastaneye kaldırılmıştı. Canım annem diyerek ağlamaya başladım. Gözlerimden akan yaşlar bitmek bilmiyordu. Çünkü o bizim her şeyimizdi ve canımızın bir parçasıydı. Annemi yoğun bakıma almıştı doktorlar. Babam bize bunları anlattıktan sonra bizi komşumuz Aykut Amcalara emanet edip arabası ile hastaneye gitti. Aykut Amcanın EŞİ Şule Teyze yanımızda kalacaktı. Dedemler de yaşlı olduğu için , Antep'in bir köyünde ikamet ettikleri için onları endişelendirmemiş ve onlara henüz bir haber verilmemişti. Sürekli ağlıyordum. Gece yatağıma gittiğimde ilk defa annemin evimizde olmadığını hissettim. Ne kötü ve ne acı bir duyguydu.
Annesiz ev soğuk bir barakadan ibaretti. Onun sesi, onun kokusu, onun bana kızışı bile güzeldi. Hemen dua etmeye başladım. Allah’ım annemi bize bağışla diye çok dua ettim. En sonunda ağlamaktan yorulup uyuyakalmışım. Uyuduğumuz zaman gece Şule Teyze bizi yatağımıza yatırmış. Uyandığımda yatağımdaydım. Babam eve gelmişti. Bize koşarak sarıldı ve o müjdeli haberi verdi. Çok şükür ki bir tanecik annem yoğun bakımdan çıkarılmış, hayati tehlikeyi atlatmıştı. O kadar mutlu olmuştuk ki bu defa da sevinçten ağlamaya başladık. Annem bir hafta hastanede kaldıktan sonra eve geldi.
Ona
sımsıkı sarıldım ve onu çok sevdiğimi
söyledim. O da bize sarıldı. Onun sevgisi dünyanın en güzel duygusuymuş
meğer. Anneme çapan adam ise cezalandırıldı ve hak ettiği cezayı aldı. O gün anneme sarılıp uydum ve ona sımsıkı
sarıldım, bir daha gitme dercesine. Annem kısa zamanda iyileşti ve sevdiğim
yemekleri yapmaya devam etti. Ben ve kardeşlerim ise ona daha çok bağlandık ve
her işinde onun sağ kolu olduk. Kolay değildi anneyi kaybetme korkusunu
yaşamıştık bir kere. Onu çok seviyorduk. Bir daha onu hiçbir işin de yalnız bırakmama
kararı aldık.