Aile İçinde Yaşadığınız Bir Fedakarlığın Önemini Anı Türünde Yazınız.

 Aile İçinde Yaşadığınız Bir Fedakarlığın Önemini Anı Türünde Yazınız.

 

Hayriye Ablam, Asiye Ablam ve ben okula gitmek için yine erkenden kalkmıştık. Sabah kalktığımda odam havalansın diye pencereyi açtım ama içeriye öyle bir soğuk geldi ki havalar artık soğumuş dedim. En büyük ablam olan Hayriye hemen mutfağa gitti ve çayı ocağa koydu. Annem yakın zamanda ağır bir hastalık geçirdiği için yürüyemez hale gelmişti ve bir zaman ayağa kalkamayacaktı. Bunun için en çok sorumluluk Hayriye ablama kalmıştı. O hiç üşenmeden bizim için çalışıyor ve elinden geleni yapıyordu. Annem uyuyordu, babam da bizden daha önce kalkmış, iki bardak çay içip hemen fabrikadaki işine gitmişti. Babam fabrikada yapıyordu kahvaltıyı.

 

 Sabahları bir şey yemeyi çok sevmezdi. Orada poğaça, simit alır karnını doyururdu. Çocukları için akşam sekize kadar çalışır ve bizi okutmak için elinden geleni yapardı. O annemin haline çok üzülüyor ve bize bunu belli etmemeye çalışıyordu. Namusu ve onuru ile çalışan harika bir babaydı benim babam. Neyse kendimi tanıtmayı unuttum. ben Aynur 14 yaşındayım. Üç kardeşin en küçüğüyüm aynı zamanda en yaramazı ama daha iyi olmaya çalışıyorum artık. Çünkü canım annem hasta ve buna üzülüyorum. 

Okulda öğretmenlerime ve arkadaşlarıma da üzüntümü belli etmemeye çalışıyorum.  Ablamın hazırladığı kahvaltıyı yapıp okulumuza doğru yola koyulduk. Okula doğru giderken bir anda arkamdan gelen araba tam bana çarpacakken ablam hızla elimi yakaladı ve beni  kendine doğru çekti ama ikimiz de yere hızla düştük. Bana fazla  bir şey olmamıştı ama ablamın kolları, dizi ve yüzü yara olmuştu. Kolu ve dizi kanamaya başlamıştı. Çok üzülmüştüm onun için çünkü o çok kötü olmuş ve benim için kendini feda etmişti.

 

O günden sonra ablama daha çok bağlandım ve onu çok sevdim. Hem ev işleri, hem okul işleri ablam için yorucu da olsa hepsini yaptı. Annem üç ay sonra fizik tedavi yönetimi ile ayağa kalktı ve eski sağlığına kavuştu. Böylece canım ablamın üzerindeki yük de kalkmış oldu. Şu anda 20 yaşındayım ve ablamın yaptığı fedakarlıkları şu an bile unutamıyorum. İyi ki o bizim ablamız olmuştu.