Dost Kara Günde Belli Olur Atasözü İle İlgili Kısa Hikaye

Dost Kara Günde Belli Olur Atasözü İle İlgili Kısa Hikaye

Ahmet küçük yaşlardan itibaren çok başarılı bir çocuk olarak dikkat çekmekteydi . Okulda arkadaşları ve öğretmenleri tarafından çok seviliyordu . Çünkü hem derslerinde hem de arkadaşları arasındaki ilişkilerinde çok başarılıydı . Ahmet yaşı ilerledikçe hem çevresi genişliyor hem de daha çok tanınıyordu . Üniversiteyi bitirdi çocukluk hayali olan mühendislik mesleğini yapmaya başladı . Bu işinde de her zamanki gibi kısa sürede ilerledi ve çok başarılı oldu . Yaşadığı şehirde en tanınan mühendisti ve birçok iş teklifi alıyordu .

Herkes onun etrafında adeta pervane olmuş onun arkadaşı olmaya çalışanların , onunla iş yapmaya çalışanların sayısı adeta patlamıştı . O da bu kadar dostu olduğu için çok seviniyor hatta bazen hiç yalnız kalamayacak mıyım diye kendi kendine dert yandığı oluyordu . İşler böyle çok güzel giderken yeni projelerine ait inşaatta incelemelerde bulunduğu bir esnada üzerinde bulunduğu iskelenin bir anda çökmesi ile çok yüksekten yere düştü ve belinde ağır bir kırık meydana geldi . Artık Ahmet yatağa bağlı hale gelmişti . işlerini takip edemiyordu . İlk zamanlar bazı arkadaşları birkaç işini onun adına bitirdi ama kendi işlerinin yoğunluğunu öne sürerek artık yardım etmeyi de bıraktılar . İlk günler kendisini ziyaret edenlerin sayısı da günden güne iyice azaldı , neredeyse artık hiç kimse gelip gitmiyordu yanına . Bu durum Ahmet'e yaşadığı bu ağır kazadan bile daha zor geliyordu . O kadar dostu var zannederken aslında insanların kendisinin başarılarından dolayı menfaat amacıyla etrafında dolaştığını görmek onu çok üzmüştü .

Ahmet artık gerçek dostluğun zor günlerde belli olduğunu anlamıştı . Kendisini ilk günden beri yalnız bırakmayan birkaç vefalı dostu dışında bırakın dostu arkadaşı bile olmadığını anlamıştı …