Sevinçler Paylaştıkça Çoğalır , Üzüntüler Paylaştıkça Azalır

Özet : "Sevinçler paylaştıkça çoğalır , üzüntüler paylaştıkça azalır" sözü ile ilgili deneme örneği .

    Sevinç ve üzüntü duyguları insanın yaşadığı ilginç duygulardır ve tüm duygusal anlarımızda olduğu gibi sevinç ve üzüntülerimizde de yanımızda dostlarımızı ararız .

     Başarılı olmak ya da çok istediğimiz bir şeye kavuşmak kalbimizde kıpırtıların başlamasını sağlar . Mutlu oluruz , içimiz içimize sığmaz . Böyle zamanlarda yaşadığımız bu mutluluğa ortak olacak dostlar ararız . Çünkü kalbimiz pır pır atarken yerinden çıkacak gibi olurken içimize sığmayan adeta taşan bu mutluluğa birilerinin ortak olması gerekir . Bizimle sevinen, başarılarımızı taktir eden insanların çevremizde olmasını her zaman isteriz . Paylaşacak arkadaşlar olmadıktan sonra başarmanın ne anlamı vardır ki ?

     Mutluluk gibi üzünt ü de biz insanlar içindir . Zaman zaman hayatta acıklı anlarla da karşılaşırız . Kimi zaman çok sevdiğimiz bir yakınımızı kaybetmek  ya da bizim için değerli bir insanla yollarımızı ayırmak gibi üzüntü verici olaylar başımıza gelebilir . Böyle anlarda düşünmekten , üzüntümüzü içimize atmaktan adeta ruhumuzun sıkıştığını hissederiz . İşte böyle anlarda da dostlarımız yanımızda olursa onlara anlattıkça üzerimizdeki yükün hafifletiğini , ruhumuzdaki bunalımın azaldığını hissederiz . Dertler belki azalmaz ama anlattıkça içimizdeki yük azalır .

    İnsan sevinçlerini paylaşacak insanlar aradığı gibi üzüntülerinde de kendini teselli edecek dostlara muhtaçtır . Bu yüzden dostlarımızın hem mutlu hem de kederli anlarında yanlarında olmamız gerekir .