Ahmet Muhip Dıranas (1909 - 1980)

XIX. yüzyıl Fransız şairlerinden Baudelaire, Rimbaud çizgisi üzerinde, değişik hece ölçülerini uygulamada, yeni teknikler arayarak yapısal güzellikleri ön plana aldı. Şiirlerinde evren ve doğa karşısında değişik bireysel durumları, izlenimi çok aşan derinlikler içinde, değişik benzeti dünyaları çizerek, lirizmden bir şey yitirmeden yansıtmayı başarır. Onun şiirlerinde Ahmet Hamdi Tanpınar ve Faruk Nafiz Çamlıbel’in etkisi görülür.
Şiirlerinde ses uyumuna ve biçim güzelliğine önem vermiş, kendine göre yeni bir şiir dili oluşturmaya çalışmıştır. Biçim onun şiirlerinde vazgeçilmez öğedir. Oyunlarında düş ile gerçeği, bugün ile geçmişi şiirsel bir dille anlatmıştır.

Toplumsal konulardan, günün sorunlarından çok duyguların sonsuzluğuna yönelmiştir. Onun şiirlerinde aşk önemli bir yer tutar. Şiirlerinde ayrıca doğayı, ölüm ve anıları anlatmıştır.

ESERLERİ

ŞİİR:                                                                               
Şiirler (1974)
Kırık Saz (Bugünkü dille Tevfik Fikret’in şiirleri) 1975
Şiirler (yaşam öyküsünü de içeren bir incelemeyle birlikte 1982)
OYUN:
Gölgeler (1947)
Çıkmaz (O Böyle İstemezdi’nin ilk yazımı)
O Böyle İstemezdi (1948)
Oyunlar (Gölgeler ve Çıkmaz bir arada) (1977)

           FAHRİYE ABLA

Hava keskin bir kömür kokusuyla dolar
Kapanırdı daha gün batmadan kapılar
Bu afyon ruhu gibi baygın mahalleden
Hayalimde tek çizgi bir sen kalmışsın sen!
Hülyasındaki geniş aydınlığa gülen
Gözlerin, dişlerin ve ak pak gerdanınla
Ne güzel komşumuzdun sen fahriye abla
Eviniz kutu gibi küçücük bir evdi
Sarmaşıklarla balkonu örtük bir evdi
Güneşin batmasına yakın saatlerde
Yıkanırdı gölgesi kuytu bir derede
Yaz kış yeşil bir saksı ıtır pencerede
Bahçende akasyalar açardı baharla
Ne şirin komşumuzdun fahriye abla
Önce upuzun sonra kesik saçın vardı
Tenin buğdaysı, boyun bir başak kadardı
İçini gıcıklardı bütün erkeklerin
Altın bileziklerle dolu bileklerin
Açılırdı rüzgârda kısa eteklerin
Açık saçık şarkılar söylerdin en fazla
Ne çapkın komşumuzdun sen fahriye abla
Gönül verdin derlerdi o delikanlıya
En sonunda varmışsın bir Erzincanlıya
Bilmem şimdi hala bu ilk kocanda mısın
Hala dağları karlı Erzincan’da mısın
Bırak geçmiş günleri gönlüm hatırlasın
Hatırada kalan şeyler değişmez zamanla
Ne vefalı komşumuzdun sen Fahriye abla
Ahmet Muhip DIRANAS

0 Comments:

Yorum Gönder

Deneme