Sevgiliye Kırgın
Olduğunu Fakat Onu Çok Sevip Özlediğini Belirten Bir Mektup
Hayatın anlamı olan
bana güzel duygular ve özlemler yaşatan
ey sevgili!
Biliyorum şu an
yanımda değilsin , çok üzgünüm lakin senin bana tattırdığın özlemin duygusu
bile yetiyor bana . Beni bırakıp gittin , neden bıraktığını anlayamıyorum bir türlü . Gülünce gül yüzünde güller açan sevgili .
Hayatın tadı yok oldu sen gidince . İçime bir karanlık çöktü . Gündüzler bana gece gibi geliyor artık . Beni bırakıp gittiğinden beri eski ben değilim artık . Çünkü yemek, içmek ,
nefes almak senin varlığınla ve beni sevmenle oluyormuş . Çok yoruldum
sensizlikten ama olsun sen iyi ol, rahat ol bu bana yeter .
Belki bir gün
çıkagelirsin . Bak geldim seninim bir daha gitmemek üzere dersin . Fakat içimde bir hüzün var işte . Neden gittin ? Bunu hak edecek, o güzel yüzünü
göremeyecek , o pamuk ellerini tutamayacak kadar ne kötülük yaptım ki sana ? Hadi dön ve gir şu kapıdan . Seni ömrümün
sonuna kadar bekleyeceğim al yanaklı sevgilim .
Sana son sözlerimi
söylemeden önce sensiz çok kötü olduğumu
ve seni görünce mutlu olacağımı bildirmek isterim . Geri geleceğin umudu ile
burada ilk tanıştığımız yerde seni bekliyor olacağım , kendine iyi bak güzel
yarim .
