Türkiye’ye
Özlem Duymuş Bir Çocuğun Duygularını İfade Eden Konuşma
İnsanlar belirli nedenlerden dolayı memleketlerini terk
etmek ve başka bir ülkeye göçmek ve orada yaşamını devam ettirmek zorunda
kalabilir. İşte ben de o kişililerden, o çocuklardan biridir. Şu anda
yaşadığım yer Danimarka’dır. Babamın mesleğinden dolayı burada yaşıyoruz.
Danimarka nüfusu az olan güzel ve soğuk bir ülkedir. Burada iş bulma imkanları
vardır, hayat kalitesi yüksektir ama her ne olursa olursa insanın kendi memleketi gibi olmuyor.
Sevgili ülkemin, sevgili çocukları,
Güzel ülkem Türkiye’mi çok özlüyorum. Dört mevsimin aynı
anda yaşandığı ülkemin denizlerini, ovalarını, ırmaklarını, ormanlarını,
gökyüzünü hatta toprağını bile özlüyorum. Yaz tatilinde ülkeme döndüğüm zaman
uçaktan inince ilk yapacağım şey yere eğilip toprağı öpmek olacak. Çünkü hiçbir
memleket insanın kendi ana vatanı gibi olmuyor. Ülkemde yakın akrabalarım var.
Onları çok özlüyorum. Amcalarım, dayılarım, teyzelerim hepsini çok özlüyorum ve
çok seviyorum. İnsanın kendi ana dilini konuştuğu, kendi kültürünü
yaşayabildiği bir ülkede yaşayabilmesi bana göre büyük mucize, büyük şanstır. Oysa Danimarka benim ana vatanım değil, benim ana
vatanım, özüm, milli benliğim Türkiye'de atılmıştır. Onun için ülkemi çok
seviyorum.
Sevgili ülkemin güzel çocukları,
Çocuk olarak burada da mutluyum ya mutlu olmaya çalışıyorum diyebilirim ama buranın insanları kendi
ülkemin insanları gibi sıcakkanlı değil. İnsanlar burada daha ben merkezli oysa
ülkemin insanları daha yardımsever, daha işbirlikçi ve dayanışmacıdır.
Ülkemdeki arkadaşlarım daha canlı, daha tatlı, daha ve daha fazlası... Ülkemin havası, suyu, toprağı her şeyi
daha bir başka. En çok da yemeklerini özledim. Bayram günü akrabaların bir araya gelip sarılmaları, güzel anların yaşanmasını özledim. Onun için Türkiye'yi çok seviyorum, çok özlüyorum. En yakın zamanda
ülkeme tatil amacı ile ailece geleceğiz. Herkese selam olsun, sizi Allah’a ve
ailenize emanet ediyorum çocuk arkadaşlarım.
