Ana Kitabında Geçen Alıntılar

 

Ana Kitabında Geçen Alıntılar

: Maksim Gorki'nin Ana adlı kitabı 1905 yılında Çarlık Rusya’sında başlayan sosyal uyanışın mücadelesini anlatır. Bu kitap yeni doğmakta olan bir toplumun düşüncesini, görüş ve anlayışını anlatır. Kitapta güçlü bir ananın, devrimci oğlu için ettiği mücadele anlatılır.

Ana kitabında geçen alıntılar şunlardır:

“Bir kadın, özellikle hüzünlü ve üzgün bir kadın muhakkak müzikten anlar.”

"Hayat böyle işte. Bir zamanlar kızardım insanlara sonra buna değmediğini anladım"

“Çocukken herkesten korkardım, büyüdüm herkesten nefret etmeye başladım.”

“Aslında iyi yürekli bir çocuktur Nikolay, köpekleri seviyor, fareleri de, her çeşit hayvanı da, ama insanları sevmiyor. Bir insanı bu duruma getiriyorlar işte.”

“Ne güzel gülüyorsun Andre! Oysa çok gülenlerin yüreğinde keskin bir acı saklıdır...”

“Bu kadar acıya katlanacak gücü nereden bulur insan? - Alışıyorsun...”

“İnsan ne şekilde yaşarsa, o şekilde düşünür.”

İnsanı ancak akıl özgürleştirir! dedi Pavel.

“En çok şaka yapanlar, yüreği en çok sızlayanlardır.”

“İşte hayat böyle tuhaf bir şeydir! İnsan günde beş kez güler, bir o kadar da ağlar.”

“İnsan her şeye incinirse iş göremez, üzerinde durmakla zaman yitirir.”

''İnsanların ruhunu öldürüyorlar anne. İşte asıl cinayet bu… Utanılacak bir cinayet… Bir takım silahlar çıkartıyorlar, insanları öldürüyorlar ve bunu yapanlara devlet diyorlar. Evlerine, sosyal statülerine ve paralarına hiçbir zarar gelmesin diye garip insanları harcıyorlar. Anlıyorsun beni değil mi anne? Halkın ruhunu kurutuyorlar ve hiç bir şey anlamaz hale getiriyorlar.''

"İnsanlar güzel şeyler bekleyerek yaşar. Bekleyecekleri güzel bir şey yoksa bu berbat bir yaşam olur."

“Ne olursa olsun, insan düşüncelerini açıkça söylemelidir.”

“Aslında insanlar kötü olmaktan çok, budaladırlar..”

“Başımıza ne geliyorsa, korktuğumuz için geliyor. Bizi yönetenler korkumuzdan yararlanıyorlar, bu daha da çok korkutuyor bizi.”

“Herkes ölecek, hepimiz öleceğiz. Yaşamak ne kadar zevkli ise, ölüm de o kadar gerekli.”

"Çocukken herkesten korkardım. Büyüdükçe korku yerini nefrete bıraktı. Kimilerinden sırf adilikleri yüzünden nefret ederdim, kimilerindense... Şey, bilemiyorum; nefret ederdim işte. Ancak şimdi tüm insanları bambaşka bir bakış açısıyla gözlemliyorum. Hepsine acıyorum. Onlar için üzülüyorum. Neden böyle hissettiğimi bilmiyorum ama bunun insanın gerçeği olduğunu fark ettiğimden beri kalbim daha yumuşak; artık insanları kötülükleri ya da iğrençlikleri için suçlayamıyorum."

"Her şey güzel olacak."

“Neden ölesiye çalıştırıyorlar insanları? Neden? İnsanların hayatını neden çalıyorlar? Soruyorum size? Bizim patron... Nefedov'un fabrikasında hayatımı kaybettim ben, bizim patron bir şarkıcı kadına, elini yüzünü yıkaması için altın bir leğen, hatta yine altından bir de lazımlık hediye etmişti. Benim gücüm, hayatım o oturaktadır. Hayatımın neyin uğruna tükendiğini görüyorsunuz işte.. Adam sevgilisinin gönlünü hoş etmek için çalıştırarak aldı canımı, kanımı.”

“Hırsızlık edenleri atıyorlardı içeri, şimdi de doğruyu söyleyenleri atmaya başladılar.”

“İnsan iyi yürekli olunca hiçbir zaman yalnız kalmaz, her zaman arayanları bulunur.”

"Bir kere dirilen ruhu bir daha öldüremezler!"

“İnsan uyuz olmuşsa hamama götürür; yıkar, temiz üst baş giydirirsin iyileşir, değil mi? Ama insanın içini nasıl temizlersin? İşte sorun bu!”

“Kendinden başka kimseye umut bağlamamalı."