" Cahillik " İle İlgili Deneme Örneği

Özet : " Cahillik " İle İlgili Deneme Örneği

          İnatçılıkla birleşen bilgisizliğin adıdır cahillik. Bilgisizliğin çaresi vardır da içine bir de inatçılık girdi mi o derdin dermanı bulunmaz. Çünkü kabul etmez böylesi insanlar bilgisizliğini. Ne söylersen söyle nasıl anlatırsan anlat ikna olmaz. “Dediğim dedik çaldığım düdük” hesabı bir adım geri atmaz.

         Cahillik, bilgisizlikten ziyade bilgisiz olduğunu fark edememedir. ” cahile laf anlatmak, deveye hendek atlatmaktan zordur.” atasözünü duymuşsunuzdur. Atasözünde bu işin imkansıza yakın olduğu vurgulanıyor. Kabullenemez çünkü. Kimsenin kendinden daha akıllı olabileceğini cahil insana kabullendiremezsiniz. O yüzden tüm çabalarınız beyhude bir uğraş olarak kalır. O yüzden böyle insanlarla karşılaşıldığında yapılabilecek en mantıklı hareket sözü fazla uzatmamaktır. Mevlana “ cahil insanların karşısında kitap gibi sessiz ol” diye öğüt veriyor. Çünkü ne söylersen söyle kendi bildiğini okuyacaktır böylesi insanlar. Öğrenmek yerine bilgisizliğini en büyük bilgi zannediyordur.

Tartışmaya girdiğiniz zamanlarda cahil insanların ses tonları her zaman daha yüksektir. Bilgisi yüksek olmayınca bunu daha fazla bağırarak kapatmaya çalışır. Tartışma uzadıkça uzar. Cahil insan için bu bir sorun değildir ama akıllı insan tartışmanın bir yere varamayacağını gördüğünden dolayı pes etmek zorunda kalır. Ebu Hanife “cahillerle yaptığım bütün tartışmaları kaybettim” diyor. Kaybetmemek mümkün mü? Yaşadığı yerin dışına çıkmamış bir insana dünyanın farklı farklı yerlerini anlatsanız ne kadar kavrayabilir. Cahil insanın durumu da aynen buna benzer. Başka fikirlerin olabileceğini asla kabullenemez.

          Cahillik belki de birçok hastalıktan daha tehlikelidir. Çoğu hastalığın tedavisi vardır da cahilliğin tedavisi bulunamaz.  Okumak, öğrenmek de değildir cahilliğin çözümü. Çünkü birçok okumuş da cahillik içerisinde yüzer. İlim insanlara neler bilmiyor muşum? yerine, neler neler biliyorum dedirtirse eğer, cahilliğin bataklığına gömülmüş olunur. Hz. Muhammed “ kim ben bilginim derse odur cahilin ta kendisi” diyor. İlim bize kibir değil mütevazılık aşıladığı zaman cahillikten kurtulduk demektir.