Herkesin Zihnini Okuyabilseydim

 

Herkesin Zihnini Okuyabilseydim

Zihin okuma  özelliğine sahip olsaydım kendimi yoğun bir duygu içinde hissederdim.  Çok stresli bir hayatım olurdu. İnsanların aklından geçen her şeyi okumak beni çok rahatsız ederdi ve kafam allak bullak olurdu. Duygularım darmadağın olurdu. Özellikle de güvendiğim insanlar benim hakkımda kötü düşünüyorsa ve beni sevmiyorsa bu durumda büyük bir hayal kırıklığı yaşardım ve kendimi çok ama çok kötü hissederdim. 

Her ne kadar kimi tehlikeli işlere karşı ve kimi kötü insanlara karşı zihin okuyor olmak avantaj gibi görünse de ben zihin okumayı yine de istemezdim. Çünkü sürekli zihin aktif olacak, çok yorulacak ve başım da bu durumda çok ağrıyacaktı. Bunun için zihin okumayı asla istemezdim. Özellikle de insanların aklından geçen etik olmayan düşünceleri okuyor olmak, her türlü sinsiliği biliyor olmak çok kötü olurdu. İnsanların aklından geçen kötülükleri bildiğim halde hepsine birden müdahale edemezdim ve bu durumda da vicdan azabı yaşardım. Bu da beni çok yıpratırdı. İnsanların gerçek duygularını ve niyetlerini anlardım. 

İnsanların iç dünyalarını anlayarak, onlara yardımcı olmaya çalışırdım ama bu da sürekli olmazdı çünkü her insanın sorununa yetişemezdim. İnsanların zihni okuyor olsaydım bunu iyilik için okurdum, sınırlar koyardım, kendimi korurdum, ölçülü olurdum diyebilirim.