Cumhuriyet’in
İlk Sabahı Kitabında Geçen Alıntılar
Kitabımızın kahramanı olan çocuk
Birinci Dünya Savaşı yıllarında annesi ile yaşar, babası cephede şehit
düşmüştür ama yine de babasının geleceğine olan umudu kaybolmamıştır. Savaş
yıllarını, umudu, birlik ve dayanışmayı anlatan harika bir eserdir.
Kitapta geçen alıntılar şunlardır:
"Atatürk Türkiye'si bozkırın
ortasındaki bir ışıltıdır."
"Ben bir kere bindim,"
dedi hocamız. "Tren giderken yolda bir çeşme gördüm. Trenden atladım,
indim. Abdest aldım, elimi yüzümü yıkadım, sonra trenin peşinden koşup
yetiştim, tekrar bindim. O kadar yavaş işte bizim trenlerimiz," dedi.
Hepimiz buna güldük. Ama hocamız "Gülmeyin, bu trenler askerlerimize silah
taşıyor, daha hızlı olmaları lazım. Düşmanın treni bile hızlı, hem silahları,
mermileri çok hem askerleri tok hem de trenleri hızlı," dedi. Sonra
hepimiz sustuk.”
“Babamın şehit olduğunu o gün tüm
satıcı arkadaşlara söyledim. Kimse üzülmedi. Hepimiz şehit çocuğuyduk.
Neredeyse hiçbir çocuğun babası yanında değildi, hepsi cephedeydi. Hakkı'nın
babası gibi gazi olup dönenler de vardı. Ben de babamın geri dönmesini
isterdim, varsın gazi olsun.”
“Elalem kimdi bilmiyordum, ama her
kimse annem ondan çok korkuyordu. Hep evde oturuyor, hiç dışarı çıkmıyordu.”
"Mustafa Kemal Atatürk cephede
bile kitap okuyacak kadar gerçek bir kitap tutkunudur. Binlerce kitap
okumuştur. Okuduğu bilinen kitap sayısı 4.300'den çoktur."
"Vatanın kurtulması mı daha
önemli, çocukların iyileşmesi mi, sen söyleyiver!" dedim. "İkisi de
önemli," dedi annem. "Nasıl ki vatansız çocuk olmazsa, çocuksuz da
vatan olmaz. İkisi de önemli, ikisine de sevin, sevinmek parayla mı?"
“Ben evde ne istesem annem
"Hele savaş bitsin" diyordu. Ben de yapacağım her şey için "Hele
savaş bitsin" diyordum. Ama Mustafa Kemal öyle değildi, yapacakları için
hiçbir zaman savaşın bitmesini beklemiyordu.”
“Babamı cephede gördünüz mü?
-Cephedeki tüm babaları gördüm ben. Senin baban bundan böyle Cumhuriyet’tir
çocuk.”
“Babamı cephede gördünüz mü?
-Cephedeki tüm babaları gördüm ben. Senin baban bundan böyle Cumhuriyet’tir
çocuk.”
“Mustafa Kemal Paşa mı istemiş? Şiir yarışması mıymış? Savaşın ortasında? (...) Mustafa Kemal Paşa ne yapacakmış ki şiiri? " (...) hani analarımız bizi uyuturken şarkı, türkü söylüyorlar ama uyandırırken bir şey demiyorlar. Bence bu uyandırma şarkısı gibi bir şey. Hani herkes uyansın, herkes birlik olsun, birbirine sarılsın, kocaman bir ordu olsun diye. "
