Para Mutluluk Getirmez Konulu Münazara Örneği
İnsanların gereksinimlerini karşılaması için paraya
gereksinim vardır ama para tek başına kesinlikle mutluluk kaynağı, huzur
kaynağı değildir. Elbette günlük ihtiyaçlarımızı karşılamak için paraya ihtiyaç
duyarız. Mesela sabah kalktığında evde kahvaltılık hiçbir ürün kalmamış,
yumurta yok, peynir yok, zeytin yok, ekmek yok vb. Bunlar olmadığı zaman kişi
karnını doyuramaz ve aç kalır. Ya da kişinin yediği diğer şeyler ne ise kişi
onları yemediği zaman aç kalır ve mutsuz olur. Bundan dolayı bu durumlarda para
gereklidir. Bu çok ayrı bir durumdur.
Biz parayı yönettiğimiz sürece para gereklidir ama para bizi
yönetmeye başladıysa, kişiliğimizi, elimizden aldıysa, para sayesinde her türlü
kötülüğü, şımarıklığı, bencilliği yapmaya başladıysak ve sonumuzun ne olacağını
kestirmeden bu hadsizliklere devam ettiğimiz sürece para mutluluk getirmez.
Çünkü kazanma hırsı, para biriktirme hırsı kişiyi bir süre sonra ruh hastası
yapmaya başlar, paraya bağımlı ama mutlu olmayan kimselere dönüşür insan.
Kişinin paraya ne şekilde baktığı da aslında mutluluk açısından incelenebilir.
Parayı araç mı yoksa amaç olarak görüyoruz işte bu soru çok önemlidir. Araç olarak
gördüğümüz zaman fazla üzülmeyiz, bugün olmazsa yarın çalışırım kazanırım
gereksinimlerimi gideririm deriz. Parayı amaç olarak görmeye başladıysak her
şeyimiz para olduysa, gözümüzü mal hırsı bürüdüyse işte o zaman sıkıntılarda
başlamış olur. Çünkü kişinin hayatı sadece madde olmuştur artık. Hiçbir gereksinimi
yoktur ama sadece daha fazla para isteği kişiyi hayattan koparmaya ve bencil
bir yaşama sürüklemeye başlar.
İnsan ilk olarak
şunların kıymetini bilmelidir. Sağlıklı ise, kimseye muhtaç değilse, sevdiği
bir işte çalışıyorsa ve o işin karşılığı olarak belli bir ücret alıp o ücreti
de sevdikleri ile harcıyorsa, kendine ve geleceğine yatırım yapıyorsa işte o
zaman kişi mutlu olmalıdır ve durumuna şükretmelidir. Olaya başka açıdan
bakacak olursak ise şunları söyleyebilirim: Kişi en iyi evlerde oturuyor, en
iyi arabaya sahip, en iyi maaşı alıyor ve her şeyi alabilme imkanına sahip ama
ruhu mutlu değil, hayattan zevk almıyor, hayallerine gem vurmuş. Ne de olsa her
şeye sahip ama yaşama sevinci kalmamış işte burada para mutluluk getirir
diyebilir miyiz? Elbette diyemeyiz. Çünkü insanın yaşam amacı para olmamalıdır.
Yaşam amacımız para olduğu zaman paraya sahipsek hayat da bitmiştir bizim için
ve bizi mutlu edecek bir şey kalmamıştır.
Oysa insan okumaya,
keşfetmeye, yeni yolculuklara çıkmaya, kendini geliştirip kültürlü insan olmaya
gönül verdiyse işte burada kendine yetecek kadar parası da varsa mutludur.
Çünkü kişinin amacı sadece para değildir. Mutlu olmaktır ve bunun için de
zihnini mutlaka bir işle meşgul etmesi gerektiğidir. İşte bunu yaptığımız zaman
mutlu oluruz ve para bizim hayatımızda sadece araç olarak kalır amacımız sadece
yorulmamak üzere çalışmaya devam etmek, yorulunca da ara vermek ve okumaktan,
öğrenmekten asla vazgeçmemektir.
Yardımsever olmak, merhametli olmak, başkaları ile
paylaşınca mutluluğun ne demek olduğuna şahit olmak. İşte bunlar bizi mutlu eder
ve insan yapar. Bizi para mutlu etmez, bizi mutlu eden içsel yolculuğumuza
başlamak ve ruhumuzu doldurmak için insan ilişkileri kurmak, insanlara yardım
etmek ve bencil olmamaktır.