Cenap Şahabettin

Cenap Şahabettin 1870'de doğdu 1934 te vefat etti

Servet-i Fünun edebiyatının Tevfik Fikret’ten sonraki  en önemli şairidir. Yazarın esas mesleği doktorluktur.

Eğitim için gittiği Fransa’da tıp eğitiminden  çok şiirle güzel sanatlarla ilgilenerek sembolizm akımını  yakından takip etmiş ve sembolizmden  etkilenmiştir. Şiirlerinde sözcükleri  müzikal değerlere göre özenle seçerek kullanır.

Tıp eğitimi  için gittiği Fransa’da edebiyatla ilgilenmiş ve sembolizm akımından  etkilenmiştir. Fakat her ne kadar yüzeysel olarak sembolizmden etkilense de  sembolizm akımını  kavramakta yetersiz kalmış, şiirlerinde sıkça  istiare kullanmış ve şiirlerinde daima ses uyumuna dikkat etmiştir. Dili oldukça ağırdır.  Süslü anlatım onun eserlerinin en belirgin özellikleridir.

Şiirlerinde genellikle aruzun birden fazla kalıbına, en sık olarak da  karışık kalıplarına yer vermiştir.

Kurtuluş Savaşı’na karşı çıkan, hilafet yanlısı olan  şair Milli Edebiyat‘la başlayan dilde sadeleşme hareketine de  karşı çıkar.

Şiirlerinde işlediği başlıca konular;Aşk ve doğa en çok işlediği konulardır.
Şiirlerinde dili oldukça ağırdır.  Bilinmeyen telaffuzu zor  Arapça ve Farsça kelime ve tamlamaları sıkça  kullanmıştır. Duygu ve hayal yüklü ağır tamlamalar kurar. Serbest müstezad türünü  çok kullanmıştır.

Sanatı, sanat için yapmış, daha da ileri giderek sanatı  güzellik için yapmıştır.
Şiirlerinde bolca semboller kullanmış, tabiatla iç dünyanın ayrılmaz  kompozisyonunu çizmiştir.

Başlıca Eserleri:

Düz yazı türünde eserleri: Hac Yolunda, onun gezi yazısıdır. Suriye Mektupları ve Avrupa Mektupları da gezi türündedir.

Diğer nesirleri: Evrak-ı Eyyam, Nesr-i Harp, Nesr-i Sulh, Tiryaki Sözleri (kendi vecizeleri)

Tiyatro eserleri: yalan (dram), Körebe (komedi)