Can Çıkar Huy Çıkmaz

Hayat bir tiyatro sahnesi misali rolü gelen oynar daha sonra sahneden çekilir sırayı başkasına bırakır. Bazen sıra hızlı değişir bazense yavaş ama gel gör ki değişim kaçınılmazdır. İşte değişimin olduğu bu alemde değişmeyen şeylerinde var olduğunu görmek mümkün. Huy yaratılış ile birlikte insanda beliren mizaçtır. Ve bu mizaç bizi son nefese kadar yoldaşlık edecektir.

Doğuştan ve çevresel faktörlerle şekillenen insan bu şekillenişin neticesinde farklı farlı tavırlar alır hayata karşı. Olaylara bakış acısı, olayları yorumlaması, gülmesi,ağlaması ve daha nicesi...Hayata karşı aldığı tavır  çoğu zaman yüzüne yansır. Örneğin çok neşeli olan bir insan huyu geregi yüzünde tebessüm oluşur ve hep güleç durur, yüzüne baktığınızda dahi bir pozitif enerji geçer size. Zamanla insanla özdeşleşen huy bir süre sonra değiştirelemeyen bir hal alır. Ve bu hal mezara kadar gider.Örneğin kimi insanlar sinirli ve aksidir.İşte bu insanlara baktığınızda üzerinden yıllar geçse de aynı aksilik ve sinirli tavır devam edeceğini görürüz. Genellikle çocuk yaş ile aynı kişinin ileri yaşlarını karşılaştırdığımızda huy bakıından pek de bi fak olmadığını görürüz. Boyu uzar,hayata bakışı değişir,ses tonu değişir, fiziki olarak değişir falan falan falan.Ama huyu aynı kalır.

İşte örneklerde de görüldüğü gibi huy olarak değişim beklemek bizleri hayal kırıklığına uğratır.Çünkü ölene kadar insan huyu genelde aynı kalır başka bir atasözünde olduğu gibi "insan yedisinde ne ise yetmişinde de odur".
Galip Hatip

0 Comments:

Yorum Gönder

Deneme