Servet-i Fünun edebiyatının önemli temsilcileri ve özellikleri şu şekilde sıralanabilir:
Tevfik Fikret : 1867 ve 1915 yılları arasında yaşamış olan Tevfik Fikret Servet-i Fünun şiirinin en önemli temsilcisidir. İlk şiirlerinde şahsi konuları işlemişken topluluğun dışında yazmış olduğu şiirlerde toplumsal konuları işlemiştir. Sis, Tarih-i Kadim, Haluk'un Amentüsü, Haluk'un Vedası şiirleri Tevfik Fikret'in toplumsal konuları işlediği şiirleridir.
Aruzu başarılı biçimde kullanan Fikret, serbest müstezatı başarılı bir biçimde kullanmıştır. Şiirlerinde parnasizmin etkisi görülen Fikret'in ilk dönem şiirlerinde oldukça ağır bir dil kullanılmıştır. Şermin adlı şiir kitabında ise çocuklar için hece ölçüsüyle şiirler yazmıştır.
Lisede edebiyat öğretmeni olan Recaizade'den etkilenen Fikret batılı anlayışta şiirler yazmıştır. Edebi hayatını iki dönem içerisinde inceleyebiliriz. Birinci döneminde Servet-i Fünun edebiyatına bağlıdır ve "sanat için sanat" anlayışı ile yazmıştır ve genel itibari ile şahsi konularda yazmıştır. 1901'de Servet-i Fünun dergisinin kapatılması ile edebi yaşamında ikinci dönem başlar. Bu dönemde daha toplumsal ağırlıklı şiirler yazmıştır. Tevfik Fikret şiirlerinde serbestleşmeyi savunmuş ve nazımı nesre yaklaştırmıştır.
Batının ilim ve fenini alarak Osmanlı'nın çağdaş uygarlık düzeyine yükselmesini savunmuştur. Yaşamın merkezine insanı alır ve ülkenin geleceğini çocuklarda ve gençlerde görerek ilk kez çocuklar için şiirler yazan şair olmuştur.
Eserleri : Rubab-ı Şikeste, Rubab'ın Cevabı, Doksanbeşe Doğru, Haluk'un Defteri, Tarih-i Kadim
Cenap Şahabettin : 1870 ve 1934 yılları arasında yaşamış olan Cenap Şahabettin'in asıl mesleği doktoluktur. Servet-i Fünun edebiyatının Tevfik Fikret'ten sonra en tanınmış şairi olan Cenap Şahabettin tıp eğitimi almak için gittiği Fransa'da sembolizm akımından etkilenmiş ve tıptan çok edebiyatla ilgilenmiştir.
Şiirlerinde kelimeleri seçerken ses uyumlarına ayrı bir itina göstermiş ve bol bol istiareden yararlanmıştır. Şiirlerinde aruzun karışık kalıplarını kullanan şairin en belirgin özelliği ağır dili ve süslü anlatımıdır. Aşk ve doğa gibi bireysel konular en çok işlediği temalar olmuştur. Dilde sadeleşme çabaları ve Kurtuluş Savaşı'na mesafeli bir duruş sergilemiştir. Nazım türü olarak serbest müstezatı çokça kullanan şair Arapça ve Farsça kelimelere de bir hayli fazla yer vermiştir. Aşk ve tabiata dayalı şiirlerinde sembollerden fazlaca yararlanmıştır.
Şiirleri dışında "Hac Yolunda", "Suriye Mektupları" ve "Avrupa Mektupları" adlı eserleri gezi yazısı türünde yazılmıştır. Bunun dışında Tiryaki Sözleri, Evrak-ı Eyyam, Nesr-i Sulh ve Nesr-i Harp adlı nesir türünde yazdığı eserleri de vardır. Yalan ve Körebe adlı tiyatroların da yazarıdır.
Halit Ziya Uşaklıgil : 1867 ve 1945 yılları arasında yaşamış olan Halit Ziya Servet-i Fünun döneminin roman ve hikaye alanında en tanınmış yazarıdır. Realizm akımından etkilenerek süslü ve ağır bir dille yazdığı romanları batılı anlamda ilk romanımız sayılır. Kahraman olarak İstanbullu aydın kişileri seçmiştir ve ruh tahlillerine sıkça başvurmuştur. Dili ağır olmasına rağmen kahramanları ilginç tipler arasından seçebilmesi, ruh tahlilleri ve çevre betimlemeleri, batı tekniğini çok başarılı biçimde uygulayabilmesi ile edebiyatımızın öncü isimlerinden biri olmuştur. Halit Ziya'nın romanlarında aydın kesimin yaşantısını bulurken hikayelerinde halkın yaşantısı, düşünceleri ve inançlarını buluruz.
Romanları yalnızca İstanbul'da geçerken hikayelerinde Anadolu insanına yer veren Halit Ziya anı ve mensur şiir türünde de eserler yazmıştır.
Romanları : Mai ve Siyah, Bir Ölünün Defteri, Aşk-ı Memnu, Kırık Hayatlar, Sefile, Ferdi ve Şürekası
Hikayeleri : Hikaye-i Sevda, Onu Beklerken, Kadın Pençesi, Aşka Dair, İzmir Hikayeleri
Hatıraları : Saray ve Ötesi, Bir Acı Hikaye, Kırk Yıl
Mehmet Rauf : 1875 ve 1931 yılları arasında yaşamış olan Mehmet Rauf Servet-i Fünun edebiyatında Halit Ziya'dan sonra roman alanındaki en önemli temsilcidir. Toplumsal konulara pek önem vermeyen yazar romantik duygular, aşk ve hayalleri işlemiştir. Sade bir dille yazan yazar romanlarında psikolojik tahlillere önemli bir yer vermiştir.
Türk edebiyatında ilk psikolojik roman olarak yer almış olan Eylül onun en önemli eseridir. Az sayıdaki kahramanla yasak aşk konusunu işlediği bu eserde psikolojik tahlillere ağırlık vermiştir.
Romanları : Eylül, Define, Kan Damlası, Genç Kız Kalbi, Son Yıldız, Ferda-yı Garam
Hikayeleri : Son Emel, Menekşe, Hanımlar Arasında, Bir Aşkın Tarihi, Üç Hikaye
Mensur Şiirleri : Siyah İnciler
0 Comments:
Yorum Gönder
Deneme