ZAMANDA YOLCULUK

Zamanda yolculuk
Yıl 2038, insanların bir yerden bir yere ışınlanabildiği, görünmez olabildiği, insan emeğinin değerini yitirdiği zamanlardan bir gün.

Sabah kalktım. İlk işim elektronik lavabomu yanıma çağırtıp elimi ve yüzümü yıkatmak oldu, daha sonra robotlar tarafından hazırlanan kahvaltımı yaptım. Bu arada eğitim süresi 5 yıl daha uzadı ben hala üniversitede okuyorum. Ben hala evlenmedim çünkü insanlar artık birbirini sevmiyor. Sevdiğine kavuşmak için dağları delmek diye bir şey yok artık. Şimdiki fıkralar Leyla ile mecnunun birbirine olan aşkları. Hayat çok zor denirdi önceden şimdi ise bıkkınlık konusu hayat çok kolay. İnsanlar hiçbir şeye emek çekmiyor. Ama özür dilerim bir şeye emek çekiyorlar; ROBOTLAR. Her şey robotlarla elektronik cihazlarla hallediliyor. Televizyonu, bilgisayarı hiç sormayın. Öyle bir küçüldüler ki cep telefonu diye yanımızda 2008 de ki saatlere benzeyen cihazlar taşıyoruz.

Artık sır yok. İnsan düşünceleri okunabiliyor. Bu yüzden insan ilişkileri çok fena. Düşündüğün her şey duyulduğu için kimse düşünemiyor. Evlerimiz artık 400–500 katlı ama eskilerin 10 katlı evleri kadar. Komşuluk derseniz çok fena. İnsanların istedikleri kişiliğe sahip robotları var. Onlarla konuşuyor, arkadaşlık ediyorlar.

Kıyametin yaklaştığı söyleniyor. İnanmıyorum ama korkuyorum. Bu arada doğada artık mavi ve yeşil yok siyah ve gri var. O eskiden mavi olan gökyüzü şimdi gri tonlarında. Sular çamur renginde, ağaçlar kahverengi. Anlayacağınız hayat bir trene binmek gibi siz duruyorsunuz ama zorla da olsa sizi yürütüyorlar


MERYEM YANIK

0 Comments:

Yorum Gönder

Deneme